Wijkbewoners Moretusburg eisen met petitie klaarheid over oorzaken verhoogde loodwaarden

In februari van dit jaar was er een verhoogde piek in het uitvallend loodstof rond het metaalverwerkend bedrijf Umicore in Hoboken. Het lood piekte zes keer hoger dan het jaargemiddelde van de vorige jaren. In juni kregen we de onverwacht hoge cijfers van de lood-in-bloed-waarden van de kinderen in de omliggende wijken Moretusburg en Hertogvelden. In juli zagen we een nieuwe piek in het uitvallend loodstof. De expertencommissie die verwacht wordt om hiervoor een verklaring te geven, liet nog niets van zich horen. Ze heeft al maandenlang de tijd gehad om de gegevens te analyseren, alle details van alle metingen op te vragen en conclusies te trekken.

“De buurt vraagt zich dan ook af waarop we eigenlijk nog wachten? De reacties tonen aan dat bewoners dringend een correcte wetenschappelijk onderbouwde verklaring voor de hoge loodwaarden verwachten.” zegt Mie Branders. “Of ligt het uitblijven van die verklaring misschien aan de Umicore-directie en Antwerps schepen Fons Duchateau (N-VA) zelf? Zij lieten onmiddellijk de armen zakken en stellen dat de technologie is uitgeput, dat de hoeveelheid loodstof niet verder meer kan verlaagd worden. Tegelijkertijd waren ze er als de kippen bij met een naar eigen zeggen oplossing uit de oude doos, het opofferen van de buurt voor een bufferzone.”

Het goed kennen van de oorzaken van de verhoogde loodwaarden is van het grootste belang om het probleem aan de bron aan te pakken. De petitie eist dan ook dat de Umicore-directie, het Stadsbestuur, het Provinciebestuur en de Vlaamse Overheid alle potjes openen en de oorzaak van de hoge loodwaarden aanpakken. De afgelopen jaren heeft het bedrijf Umicore bewezen dat dat kan. Een propere fabriek is goed voor de buurtbewoners en voor de werknemers op het bedrijfsterrein zelf.

Petities in coronatijden vragen extra creativiteit. “We gebruiken een postkaart-formaat dat in elke brievenbus van Moretusburg werd gestoken, met het adres van één van de mensen uit de groep voor de retour”, legt Mie Branders uit. “Daarnaast halen we de petities ook deur aan deur op, bij wie het kaartje tussen de post niet opmerkte. Op korte tijd hebben we al bijna honderd handtekeningen ontvangen. En honderd verhalen. Want de dreiging van de bufferzone, de dwingende manier om mensen aan te zetten om hun huis te verkopen en de brief van Woonhaven die de sociale huurders meldde dat zij verplicht moeten verhuizen, stuit op heel wat weerstand.” besluit Mie Branders.