Skip to content

Het stadsbestuur kiest voor 'blingbling', de gewone Antwerpenaar moet het zelf zien te redden

Het stadsbestuur kiest voor 'blingbling', de gewone Antwerpenaar moet het zelf zien te redden

Op vraag van de krant Het Laatste Nieuws analyseerde PVDA-lijsttrekker Ben Van Duppen, de afgelopen bestuursperiode van het stadsbestuur (N-VA & Vooruit). Zijn scherpe conclusie over vijf jaar De Wever II : Het stadsbestuur rolt de rode loper uit voor de allerrijksten en vergeet de gewone Antwerpenaar. 

“Wij hebben net 10.122 Antwerpenaren bevraagd over wat zij vinden dat er beter kan in de stad. In vergelijking met de resultaten uit 2018 blijkt niet dat ze veel vooruitgang zien,” zegt Ben Van Duppen, lijsttrekker voor de gemeenteraadsverkiezingen. “Op drie assen heeft het stadsbestuur hen vooral teleurgesteld.”

“‘Pak het openbaar vervoer aan’ is de meest gehoorde reactie als je hen vraagt wat er moet veranderen,” gaat hij verder. De lamentabele toestand van de bussen en trams in Antwerpen ervaren heel veel Antwerpenaren iedere dag. In Hoboken rijdt er geen tram meer tot het centrum, pre-metrostation Drink in Borgerhout is ondanks alle beloftes na tien jaar nog altijd niet open, en de tramsporen tussen Deurne Noord en Zuid liggen er nog steeds ongebruikt bij. “Wij hebben natuurlijk niet stilgezeten en Bus 22 in Wilrijk kunnen redden en het tweede veer teruggebracht,” legt Van Duppen uit, “maar je ziet dat het openbaar vervoer helemaal onderaan het prioriteitenlijstje van Antwerps mobiliteitsschepen Koen Kennis (N-VA) staat. Hij speelt het liefst zwartepieten met Vlaams minister Lydia Peeters (Open VLD) in plaats van de mobiliteit op te lossen.”

Ringland bewees onlangs nog dat de Antwerpse trams met een slakkengang door de stad sluipen omdat er niets aan de doorstroming gedaan wordt. “Door de stilstand die we hebben gekend hebben we de doelstelling om minstens de helft van de Antwerpse verplaatsingen niet met de auto te maken niet gehaald. Met de hinder die we in het kader van de Oosterweelwerken en de werken aan de tramtunnels onder de Schelde verwachten dreigt alles stil te vallen.”


Ook slaat de wooncrisis bijzonder hard toe. Er worden volop dure woningen gebouwd in Antwerpen. Voor projectontwikkelaars rolt de stad de rode loper uit. Zo paste ze pas nog de bouwcode aan om hen nog beter ter wille te zijn. “Maar ga als alleenstaande of jong koppel maar eens op zoek naar een betaalbare woning in Antwerpen. Zelfs al kan je 1000 euro huur aan een appartement uitgeven, dan moet je nog met tientallen anderen concurreren. Dat drijft de prijs nog verder op, en in die context steekt discriminatie ook meteen de kop op.” weet Van Duppen.

Antwerpenaren ondervinden op dat vlak hoegenaamd geen beterschap. En ook iets kopen in de stad is voor steeds minder mensen weggelegd. “Meer dan de helft van de Antwerpse gezinnen heeft een te laag inkomen om iets in haar stad te kunnen kopen,” vertelt Van Duppen, “Het Antwerps stadsbestuur steekt haar kop in het zand. Schepen Els van Doesburg ontkent die wooncrisis gewoon en zegt dat de dure prijzen allemaal maar een gevoel zijn. Ze weigert de huurprijzen te plafonneren, het aantal sociale woningen is met 759 gedaald, en er zijn steeds meer verhalen over sociale woningen die absoluut niet in orde zijn.”


De aanpak van de armoede zetten de Antwerpenaren op nummer één. Net zoals in 2018. Zij voelen absoluut geen vooruitgang. Schepen Meeuws gaf enkele premies, maar structureel is er niets veranderd. “De stijgende prijs van de winkelkar, de dure energie en het zeer dure wonen, het zorgt er allemaal voor dat de mensen het moeilijker krijgen de eindjes aan elkaar te knopen,” zegt hij. “Op dat moment heeft de stad haar prijzen zelfs fors verhoogd: vuilniszakken, sportkampen voor kinderen, het zwembad, parkeren, alles ging de hoogte in.” En ze bespaarde op haar eigen dienstverlening en op het sociale middenveld, die mensen vooruit moet helpen. Belangrijke projecten als “Koffie en formulieren” in Borgerhout en op het Kiel werden zelfs ingekrompen op een moment dat het enorm nodig is.


Het stadsbestuur vergeet de gewone Antwerpenaar. De allerrijksten krijgen de rode loper uitgerold, mogen met hun privéjet landen in Deurne of cruiseschepen laten aanmeren in Antwerpen terwijl wij een LEZ boete moeten betalen of staan te wachten op een bus of tram die niet doorkomt. Projectontwikkelaars mogen de mooiste stukjes van de stad opkopen en ombouwen tot dure appartementen, terwijl er steeds minder betaalbare woningen zijn. De stad kiest voor bling bling, de gewone Antwerpenaar moet het zelf zien te redden. Dat lijkt het motto van dit bestuur.

Bron Foto: Picpholio Nature Photography (https://picpholio.com)