Toespraak van Peter Mertens tijdens De Grote Kick-Off op 17 juni 2018
Beste kameraden, beste vrienden,
Bedankt voor jullie massale aanwezigheid vandaag.
Dat doet echt deugd.
Het Zuiderpershuis is veel te klein voor jullie groot enthousiasme.
Voor u staat een fiere lijsttrekker.
Maar Wannes van de Velde wist al: ne zanger, dat is ne groep
En wat voor team hebben wij, wat voor team beste vrienden!
Jonger dan ooit, syndicaler dan ooit, diverser dan ooit, cultureler dan ooit.
In deze tijden van haatspraak presenteren wij een lijst die echt verbindt, een lijst die een spiegel is van de stad
In deze tijden waar vakbondsmilitanten voor de rechtbank worden gedaagd in politieke processen, hebben wij meer syndicalisten dan ooit op onze lijst, en zijn wij bijzonder fier dat we Tom Devoght, de vervolgde hoofddelegee van Arlanxeo op onze lijst kunnen zetten om de syndicale vrijheden te verdedigen
In deze tijden van ontmenselijking van Matteo Salvini in Italië tot Theo Francken bij ons, zijn wij bijzonder content dat we Enchieh Jozaghi en Sonja Van Giel op de lijst mogen verwelkomen, die zich dag in dag uit inzetten voor een menselijke opvang van vluchtelingen
In deze tijden van havenrecord na havenrecord zetten wij geen ex-directiepersoneel van Fernand Huts op de lijst, maar wel havenarbeidsters en havenarbeiders zoals Astrid Goossens en Ivan Heyligen, zij die het werk verzetten in de haven, de echte recordbrekers
In deze tijden van haatspraak, waar mensen als biljartballen tegen elkaar worden uitgespeeld, presenteren wij een lijst die echt verbindt, een lijst die een spiegel is van de stad, een van de meest diverse lijsten van de stad
---
En dat is nodig, beste vrienden en kameraden
Want terwijl de stad rijker wordt, wordt het volk in Antwerpen armer. Jaar na jaar.
Meer dan een kwart van alle baby’s die in deze stad geboren worden, wordt in armoede geboren. Meer dan een kwart, 27,6 procent om precies te zijn. Dat is een historisch dieptepunt.
Meer dan een kwart van de kinderen groeit op in armoede en ons stadsbestuur blijft zeggen: ‘Alles gaat goed’
En wat zegt ons stadsbestuur dan: ‘Wij zullen ons beleid niet veranderen.’
Er is een Franse film, La Haine, waarin een jongeman van een appartement van vijftig verdiepingen valt. En terwijl hij valt zegt hij, verdieping per verdieping: ‘Jusqu’içi tout va bien.’ Dat is het verhaal van ons vallende stadsbestuur. Meer dan een kwart van de kinderen die in armoede opgroeien, en blijven zeggen: ‘Alles gaat goed’.
Natuurlijk kunnen wij de armoede aanpakken. Potverdorie zeg. Met betaalbare woningen. Met een leefloon dat eindelijk boven de Europese armoedegrens wordt getrokken. Met ondersteuning van sterk sociaal werk op het terrein. Met wijkgezondheidscentra in alle wijken. En met een visie beste vrienden. Een visie die zegt dat het welzijn van de bevolking de hoogste wet moet zijn.
---
En dat is het niet. Want in deze stad neemt alles toe, behalve het welzijn.
De armoede neemt toe, de luchtvervuiling neemt toe, de woningprijzen nemen toe, de files nemen toe, en de haatspraak neemt toe. Alles neemt toe, behalve het welzijn.
Dit kan niet zo blijven duren. Het is tijd om de stad te veroveren. Het is tijd de stad te veroveren op projectontwikkelaars, haatzaaiers en achterkameraars.
Wij starten vandaag met een beweging van onderuit, met een groot rebellenhart.
Ons programma is niet geschreven vanachter een bureau, maar is opgesteld in dialoog met duizenden mensen
Ja, de PVDA is een geuzenpartij, een rebellenpartij, omdat je in deze tijden van verrechtsing en ontmenselijking wel rebel moet zijn als je een groot hart hebt.
Wij hebben niet alleen een groot hart
Wij hebben ook een groot programma, 183 bladzijden om precies te zijn.
Een ijzersterk programma om twee redenen.
Ten eerste: het is niet geschreven vanachter een bureau. Maar het is opgesteld in dialoog met duizenden mensen. Het is gebaseerd op 8.700 bevragingen in Antwerpen, voorgelegd op 13 A-gedacht-avonden in alle Antwerpse wijken, geschreven door meer dan 70 enthousiastelingen die dag in dag uit op het terrein actief zijn.
Ten tweede: er zit een visie in, een rode draad. Een rode draad van een stad op mensenmaat. Een stad die niet uitgetekend wordt in dure restaurants zoals ’t Fornuis, een stad die niet gebouwd wordt naar de wensen van Land Invest Group, Triple Living of Vooruitzicht, een stad die niet alleen gericht is op de upperclass en op de aantrek van rijke toeristen die met de cruise tot aan de kathedraal kunnen varen.
Alles begint in de wijk. Antwerpen op mensenmaat is Antwerpen op wijkmaat, en niet op centenmaat
Op een van de A-gedacht-avonden kwam een vrouw naar ons toe. Diane. En Diane zei: ‘Ik heb heel mijn leven op het Zuid gewoond. Maar toen ze dat daar hebben gerenoveerd kon ik het niet meer betalen. Nu woon ik op den Dam. Maar ik heb schrik dat ik het straks op den Dam ook niet meer kan betalen.’ Zo zijn er velen.
Wij willen dat Diane in de stad kan wonen. Dat de stad er is voor haar bewoners.
Wij willen leefbare wijken. Dat is niet zo moeilijk. Wat is dat, leefbare wijken?
Dat zijn wijken waar je betaalbaar kan wonen, waar een goede school is in de buurt, waar er gezonde lucht is en veel groen, waar er buurtbibliotheken en postkantoren zijn, waar aanspreekbare wijkagenten en ook wijkgezondheidscentra zijn. Dat zijn leefbare wijken.
Alles begint in de wijk. Antwerpen op mensenmaat is Antwerpen op wijkmaat, en niet op centenmaat.
De Wever wil de duurste politietoren van Europa. Dat kost ons 290 miljoen euro. Daarmee kan je openbaar vervoer tien jaar lang gratis maken in Antwerpen
Ik kan hier onmogelijk alle voorstellen uit het programma met jullie delen, dat zijn er namelijk 499. Vierhonderdnegenennegentig voorstellen voor een stad op mensenmaat.
Wij willen het openbaarheidsprincipe invoeren in de stad, zoals in Zweden.
We willen een stedelijk energiebedrijf oprichten, dat Antwerpen van groene energie voorziet.
Wij willen een woonkeuringslabel voor alle huizen op de private markt.
We willen Antwerpen klimaatneutraal maken tegen 2040.
We willen een sociale groepspraktijk in élke wijk.
Het is veel te veel om op te noemen.
Wij hebben al veel programmapunten voorgesteld, maar ik haal er nog één uit: gratis openbaar vervoer in de stad. Natuurlijk is dat betaalbaar. Dat is een kwestie van keuzes. De Wever wil zijn Centre Pompidou in Antwerpen neerplanten, maar dan niet voor de cultuur maar voor de politie. De Wever wil de duurste politietoren van Europa in Antwerpen laten bouwen, dat zal ons 290 miljoen euro kosten. Daarmee kan je het openbaar vervoer tien jaar lang gratis maken in Antwerpen. Dat zijn keuzes.
Door aantrekkelijk en gratis openbaar vervoer haal je het autoverkeer weg uit de stad. Het bestaat vandaag al in 20 Europese steden, en dit jaar starten nog eens vijf Duitse steden met gratis openbaar vervoer, omdat het simpelweg de beste oplossing is tegen luchtvervuiling en fijn stof.
---
Beste vrienden en kameraden, wat de verkiezingsuitslag gaat worden, weten we niet. Het is niet duidelijk of de stad naar links zal kantelen, of naar rechts. Ken je dat, een balans? Als het niet duidelijk is naar welke kant de weegschaal gaat doorslaan? Soms heb je dat ene gewicht nodig, dat specifieke gewicht dat de balans naar de goede kant doet kantelen. Dat gewicht is een doorslaggevend gewicht, en dat gewicht, dat is de PVDA, beste vrienden.
Nooit was een stem voor de PVDA zo nuttig als vandaag. Niet alleen in oktober, maar ook volgend jaar voor de Vlaamse en federale verkiezingen
Ik zal de burgemeester zelf aan het woord laten. ‘Als Antwerpen in oktober naar links kantelt, met de PVDA erbij, dan zal volgend jaar ook de Vlaamse en de federale regering naar links kantelen.’ Dat zegt Bart De Wever in de krant dit weekend. Als de stad in oktober naar links kantelt, met de PVDA, dan zullen de Vlaamse en federale regering volgend jaar volgen.
Waar wachten wij eigenlijk nog op?
Wij starten vandaag hier onze campagne. Nooit was een stem voor de PVDA zo nuttig als vandaag. Niet alleen in oktober, maar ook volgend jaar voor de Vlaamse en federale verkiezingen, voor de pensioenen en de pensioenstrijd, voor het recht op werkbaar werk in plaats van snertjobs en flexi-jobs, voor syndicale vrijheden en voor een menselijk asielbeleid. Wij werken stap voor stap aan de beweging van onderuit om de balans te doen kantelen. En zoals de burgemeester het zegt: in deze stad zal de PVDA de kanteling inzetten, als eerste stap voor de kanteling van het beleid in het hele land.
Maar, dat zal niet vanzelf gaan. Ik heb jullie nodig.
Wij zijn geen partij van betaalde kabinetsmedewerkers.
Wij zijn een partij van leden en vrijwilligers.
Wij hebben elk van jullie nodig, één voor één.
Wij hebben jullie nodig voor drie uitdagingen.
TEN EERSTE
Elke stem telt. Vrouw per vrouw, man per man, tot we er zeker van zijn dat het gewicht van de PVDA doorslaggevend is
Elke stem telt.
En er is maar één manier om de stemmen te doen tellen, dan is door de stemmen ook echt te tellen.
Wij zoeken honderden vrijwilligers die elk 5, 10 of 15 stemmen willen aanbrengen voor de PVDA.
Vrouw per vrouw en man per man vragen of ze voor de PVDA willen stemmen, als sociaal alternatief voor onze stad.
Dat zijn tienduizenden discussies, en dat begint vandaag beste vrienden.
Vrouw per vrouw, man per man, tot we er zeker van zijn dat het gewicht van de PVDA doorslaggevend is.
TEN TWEEDE
Vijfhonderd affiches.
Ik zit elke maand net voor de gemeenteraad samen met de fractieleiders. Een vergadering met De Wever, Dewinter, Kennis, Marinower en noem maar op. Gezellig is dat. Op de laatste fractievergadering zei De Wever tegen mij: ‘Speciaal voor jullie heeft het stadsbestuur besloten om geen publieke verkiezingsborden te zetten, want dat is lelijk.’
Hang een affiche voor het raam. Kleur de stad, beste vrienden, omdat het nodig is
Wat een hypocrisie zeg. Want ondertussen hangt de stad vol met reusachtige reclameborden van 20 vierkante meter, en cruisen er Amerikaanse campagnebussen door de stad die zelfs schoolkinderen gaan ophalen. Wie geld heeft denkt alles te mogen mogen.
Wel, ons antwoord, dat zijn jullie.
Hang een affiche voor het raam.
Kleur de stad, beste vrienden, omdat het nodig is.
En zorg dat we deze zomer vijfhonderd affiches voor de ramen hebben hangen.
Zorg ervoor dat het stadsbestuur nergens kan komen zonder een affiche van de PVDA te zien hangen.
TEN DERDE
Al vijf jaar lang weigert de federale regering onze rechtmatige subsidies toe te kennen
Geld.
Wij hebben geld nodig.
Al vijf jaar lang weigert de federale regering onze rechtmatige subsidies toe te kennen.
Al vijf jaar lang weigert de federale regering te erkennen dat de PVDA een nationale partij is.
Maar geen nood, wij roeien met onze eigen riemen.
En wij zeggen: elk briefje van vijf euro is een briefje van vijf, elk briefje van twintig is een briefje van twintig, en elk briefje van vijftig is er een van vijftig.
Straks bij het buitengaan kan je ons steunen in de vlag, of je kan ook heel eenvoudig en veilig geld overschrijven via onze website.
Stem per stem, affiche per affiche, briefje per briefje, vele kleintjes maken een groot.
Onderschat nooit de macht van het getal, en wij zijn met velen. Met heel velen.
Beste Antwerpenaren,
Wij zijn de geuzen van deze stad, wij willen een leefbare stad met een groot hart, en met uw steun zullen we Antwerpen straks naar links doen kantelen.
Dikke merci!
