Sinds 9 januari is het personeel van het chemiebedrijf Ineos-Phenol (Doel) in staking. Aanleiding is het plotse ontslag van delegee Chris De Wachter. Solidair sprak met Eric Horemans, ACLVB-secretaris in de Antwerpse haven.
Chris De Wachter werkte al 27 jaar in het bedrijf en werd zonder enige reden ontslagen. In mei zijn het sociale verkiezingen en op het moment dat de kandidatenlijsten worden opgemaakt, gaat een nieuwe beschermingsperiode in. Sommige werkgevers zien dat als soldentijd: dan is de afdanking van een delegee het goedkoopst.“Chris is om louter syndicale redenen ontslagen, aldus Eric Horemans. “Hij kreeg nooit een blaam. Als operator en werknemer is hij totaal onbesproken. De collega’s respecteren hem voor de manier waarop hij hen als vakbondsman door dik en dun verdedigt. Zo zorgde hij er enkele jaren terug via de rechtbank voor dat de directie alle achterstallige feestdagen sinds 1993 moest terugbetalen. Hij komt altijd op voor zijn collega’s, daarom de grote stakingsbereidheid. De eerste staking in zevenentwintig jaar. Dat wil wat zeggen.”
Hebben jullie zicht op de dieperliggende oorzaken achter dat ontslag?
Eric Horemans. Ja, dat is heel duidelijk. Sinds anderhalf jaar is er een nieuwe plant-manager en sindsdien verloopt het sociaal overleg in de fabriek zeer stroef. Sommigen spreken zelfs van een ‘schrikbewind’. De directie hamert voortdurend op de ‘polyvalentie’ van de operatoren. Die moeten overal inzetbaar zijn. Maar dat is niet veilig. Daardoor zijn er al enkele ervaren operatoren weggegaan. Die mannen vinden ander werk natuurlijk. De vervangers hebben extra opleiding nodig, en daar kruipen dan weer heel wat overuren in. Chris kaartte die problemen verscheidene keren aan. Te veel polyvalentie en te weinig ervaring op de werkvloer kan voor veiligheidsproblemen zorgen. Zo een chemiebedrijf is geen koekjesfabriek.
Hadden jullie al stappen ondernomen om het gesprek met de directie aan te gaan ?
Eric Horemans. Uiteraard. Deze zomer schreef ik een brief aan de CEO. Een man die we nog nooit gezien hebben. In die brief beschreef ik de veiligheidsproblemen en benadrukte ik dat hij als CEO toch geen arbeidsongeval op zijn geweten wil hebben. Bij Ineos zijn ze zo met hun imago bezig… Ook het gebrek aan overleg hebben we aangekaart. Maar het enige antwoord was dat dit allemaal past in het stramien van Ineos.
Hoe is de sfeer onder de stakers?
Eric Horemans. De eerste weken zorgden de mensen zelf voor een ‘veiligheidsbezetting’. De directie deactiveerde daarop twee weken terug de veiligheidsbadges van alle stakers. Nu houden we nog steeds het piket aan, maar wie wil werken, kan passeren. Zeker de helft van de operatoren blijft staken. Natuurlijk kan niet iedereen zich dat permitteren. Maar de impact is er wel, want door het tekort aan werkwilligen produceert de fabriek niet. De mensen zijn nog altijd heel boos. Ook heel wat collega’s die geen piket staan. Ze willen dat Chris terug aan de slag kan. En de manager die dit allemaal veroorzaakt heeft, die moet voor hen weg. De productie ligt nu al weken stil door dat roekeloze ontslag. Ik zou niet goed slapen als ik die manager was.
Auteur: Nathan Hertogen - Solidair, foto: Stefaan Van Parys
