30.000 gezinnen wachten op een sociale woning in Antwerpen. De nieuwste cijfers van de Vlaamse Maatschappij voor Sociaal Wonen (VMSW) liegen er niet om. “Antwerpen is één van de slechtste leerlingen in de klas”, weet PVDA-gemeenteraadslid Mie Branders. “Op zeven jaar tijd verdubbelde de wachtlijst voor een sociale woning van 13.059 naar 29.955. De stad Antwerpen heeft meer wachtenden dan de hele provincie West-Vlaanderen. Dat zijn 30.000 gezinnen die geduwd worden op de private markt, vaak naar huisjesmelkers met dure woningen in slechte staat. De wooncrisis is scherper dan ooit.”
“Normaal moeten zulke cijfers onmiddellijk alle alarmbellen doen afgaan. Het schepencollege zou bijeen moeten worden geroepen om een noodplan uit te werken. In Antwerpen gebeurt er niets. De wooncrisis oplossen interesseert N-VA niet. Projectontwikkelaars mogen het ene onbetaalbare appartementsgebouw na het andere neerpoten, maar sociale woningen bijbouwen is uit den boze. Wie het minder breed heeft, moet z'n plan maar trekken en het liefst van al de stad verlaten”, zegt Branders.
Zelfs de magere belofte uit het bestuursakkoord van 5.000 extra sociale woningen wordt doodleuk door de N-VA van tafel geveegd. Ondertussen behoudt Antwerps coalitiepartner s.pa ‘alle vertrouwen’ in de Vlaamse onderhandelaars. ‘Desnoods bouwen we de sociale woningen met Antwerpse middelen’, oppert schepen Tom Meeuws vandaag in een krant. Van waar het geld komt maakt volgens hem niet uit.
“Natuurlijk is dit politieke fictie”, stelt Branders. “We willen geen koehandel in de Antwerpse begroting. Geen 5.000 sociale woningen ten koste van het personeel bij de stad Antwerpen, of minder geld voor publieke infrastructuur. Wij willen niet minder, maar meer sociale woningen. We mogen niet accepteren dat Vlaanderen de kraan voor de stad met de grootste woningnood toedraait.”
“Daarnaast moet de stad dringend haar stedelijke hefbomen gebruiken voor een sociaal noodplan”, besluit Branders. “Zoals het invoeren van een huurprijzenraster op de privémarkt, de aanwerving van wooncontroleurs om de kwaliteit te controleren op de huurmarkt, nultolerantie hanteren voor leegstand en een verbod invoeren op de verkoop van stadsgronden en gebouwen. Betaalbaar wonen is een recht voor iedereen.”
Perscontact:
Mie Branders
