Een medewerker van de Stad Antwerpen schreef ons haar motivatie om PVDA te stemmen bij de komende gemeenteraadsverkiezingen op 14 oktober. Lees ze hieronder.
Sluikstort, jeugdbeleid, cultuur, sport, sociale noden, zorg voor senioren, kinderopvang, inrichting pleintjes, groen in de stad, bruggen en sluizen... is er iets waar wij als stadspersoneel niet in thuis zijn?
Nochtans was niemand geïnteresseerd in onze mening. Behalve de PVDA. Ze deden bijvoorbeeld een specifieke bevraging bij het stads- en OCMW-personeel. Wat bleek:
- Nog geen 5% voelt zich gewaardeerd door management en bestuur.
- Slechts 7% vindt dat het beleid voldoende rekening houdt met de expertise van het personeel.
Alle resultaten van die bevraging bij 200 collega’s vind je hier.
Ik heb ondervonden dat beleid en democratie werkwoorden zijn voor de PVDA. Géén achterkamerpolitiek, over de hoofden van de mensen heen. Ze werken volgens het principe ‘Straat-Raad-Straat’ en zij beschouwen het stadspersoneel als de superexperts van deze stad.
Zij brachten dossiers die écht tellen op de gemeenteraad:
- Opstand tegen de uitverkoop van het sociaal werk
- Het protest tegen de ingrijpende besparingen bij het stadspersoneel
- De strijd van de dokwerkers voor hun statuut
- De commercialisering van zorg en kinderopvang
- Het nijpende tekort aan betaalbare woningen
- Bijna 1 op 3 kinderen groeit hier op in armoede
Ik wil niet dat het talent en de ervaring van OCMW- en stadspersoneel nog langer verspild wordt. Ik wil liever werken voor een warme, solidaire stad, een Stad op Mensenmaat…
…waar wonen weer betaalbaar wordt.
…waar het verkeer uit de knoop geraakt.
…waar jongeren hun plek hebben en de toekomst tekenen.
…zonder wachtlijsten voor sociale hulp en jeugdzorg.
…waar het OCMW opnieuw basisrechten garandeert; niet enkel voor wie ‘bijdraagt’.
…voor een stad die weer tevoorschijn komt van achter haar digitale muur.
Ik wil op 14 oktober mijn passie voor die stad delen. Ik stem PVDA.
