Het Berchemse districtsbestuur (N-VA, Open VLD en CD&V) presenteerde haar bestuursakkoord. “Wat vooral opvalt is de onderschatting van de armoede in Berchem en de beperkte acties ter bestrijding van fijnstof. Als we de troeven van Berchem willen uitspelen moeten we stoppen met het privatiseren van onze evenementen en ons openbaar domein en eindelijk echte inspraak organiseren”, reageren David Danssaert en Luc Van de Weyer. Lees hier hun tussenkomst.
Een lauw Berchem
Driemaal. Zo vaak wordt er verwezen naar armoede in dit lange bestuursakkoord. Als je de hele tekst leest zou je bijna geloven dat er zelfs geen armoede is in Berchem. Er wordt dan ook geen enkel nieuw voorstel gelanceerd om deze problematiek aan te pakken.
Daar staan wij van versteld. Eén op tien kinderen in Berchem groeit namelijk op in armoede. Dit is een vreselijk feit, maar gelukkig vinden de meeste Antwerpenaren het een prioriteit om dit te bestrijden. Uit onze grote bevraging uit 2018 plaatsten bijna twee op drie Antwerpenaren armoede in hun top drie van politieke prioriteiten. We vinden het dan ook spijtig dat het districtsbestuur dit brede draagvlak niet aangrijpt om van armoedebestrijding een echt prioriteit te maken.
In de tekst wordt geen enkel voorstel gelanceerd om deze problematiek aan te pakken. Er is geen sprake van wijkhuizen, noch van sociale restaurants. Er verrijzen steeds bouwkranen doorheen ons district. Wij zijn uiteraard blij met nieuwe woningen, maar deze blijven te duur. Slechts 5,8% van de woningen in Berchem zijn sociaal. Wij stellen voor om bij alle nieuwe ontwikkelingen 30% aan sociale woningen te voorzien. Daarbij denken we onder meer aan de wijk Nieuw-Zurgenborg en de gebieden naast het De Villegaspark, aan de Uitbreidingsstraat.
Wij hopen dat het districtsbestuur alsnog de vraag van de burger naar armoedebestrijding beantwoordt met echte ambitie en Berchem ook warm maakt voor zij die het meeste koud hebben.
Fijnstof
Luchtkwaliteit komt exact één keer voor in de tekst en weer zonder voorstellen of doelstellingen. Nochtans zijn er sinds de uitbreiding van de luchthaven van Deurne steeds meer zorgen over fijnstof en aanhoudend geluidsoverlast, protesteerden schoolkinderen wekelijks voor schone lucht en tekenden 1.500 Berchemnaren voor meetpunten voor fijnstof en geluid. Wij pleiten ervoor dat Berchem ook de luchtkwaliteit en geluidsoverlast in kaart brengt aan de aanlooproute van de luchthaven en aan de scholen. In Borgerhout en Wilrijk werd wel al besloten om burgers de luchtkwaliteit zelf te laten meten, dus misschien kan het bestuur zich daar al eens laten informeren.
Privatisering
Tijdens de vorige legislatuur werd er geprobeerd om de Sinterklaasstoet te privatiseren, terwijl dit traditioneel gedragen wordt door het Berchemse middenveld. Nu zijn ook de weekmarkten aan de beurt. Dit hebben ze met de Dokmarkt op het Eilandje ook geprobeerd. Marktkramers betalen daar duizenden euro’s voor een staanplaats, maar de beloofde opleving blijft uit en nu staan er zo goed als geen kramen meer.
Ook bij de ontwikkeling van Nieuw-Zurenborg zijn we bezorgd dat het bestuur alles uit handen gaat geven. Wij stellen voor dat de gronden van IMEA en De Lijn ofwel in erfpacht worden gegeven, ofwel verkocht worden aan de stad. Als we de controle over deze terreinen niet verliezen, kunnen deze aangewend worden voor sociale woningen en andere voorzieningen waar Oud-Zurenborg een tekort aan heeft.
De tekst bevestigt dat winkeliers die niet rendabel kunnen werken, de deuren sluiten of wegtrekken. Toch staat er niets in het bestuursakkoord over de verdwenen bankkantoren en automaten in de Statiestraat en Driekoningenstraat. Er zijn daar verscheidene kleinhandelaars waar de winstmarges te klein zijn om de hoge kosten voor betalingen met een betaalterminal goed te maken. Maar ook voor inwoners die hun weg niet vinden het online bankieren, zijn het verdwijnen van de bankkantoren een probleem. Wat zal het bestuur doen om dit probleem op te lossen?
Participatie
De visie van het bestuur op participatie blijft voornamelijk beperkt tot initiatief van de burger en betere communicatie. Het district moedigt telkens meer participatie van jeugd-, senioren-, sport- en cultuurverenigingen aan, maar legt de verantwoordelijkheid steeds bij de burger. Wij pleiten ervoor dat het bestuur zelf de burgers opzoekt en verenigt en hen ondersteunt bij het uitbouwen van een beter Berchem.
Het bestuur geeft zelf toe dat verscheidene doelgroepen moeilijk te bereiken zijn, maar hun oplossing hierop blijft wederom bij betere communicatie van het beleid en betere bereikbaarheid.
Bij de aanleg van de fietssnelweg aan de Saffierstraat, de kap van de bomen in het Hof van Nauwelaerts, het verdwijnen van de volkstuintjes aan de Brilschans, … Telkens werd er ‘naar de burgers’ geluisterd, maar niets gedaan met hun input.
Wij willen dat de burgers rechtstreeks betrokken worden. Dit kan door bevragingen, echte inspraak en interactie bij nieuwe projecten, een democratisch forum hier in de districtsraad, en een plan om de invoer van burgers bij nieuwe projecten ook echt te integreren.
Mobiliteit
In het verleden zijn er reeds vele discussies geweest over mobiliteit, betere accommodatie voor de fietsers en fietsveiligheid in Berchem. In de beleidsnota echter is er weinig van terug te vinden zeker wat betreft concrete maatregelen .
Gezien de toename van fietsgebruik, en ook verandering van fietsgebruik (speedspedelec, ebike) vragen wij een ambitieuser beleid. Uiteraard vinden wij ook dat de fietspaden dringend aan een “opknapbeurt” toe zijn, dat schoolomgevingen veiliger worden gemaakt, dat er verschillende fietsstraten bijkomen. De lat moet hoger gelegd worden.
Daarom stelt de PVDA voor dat er dringend werk wordt gemaakt van het kafkaiaanse kruispunt aan Berchem kerk waar fietsers te weinig ruimte en tijd hebben om het kruispunt veilig over te steken tijdens de spitsuren. Wij vragen aan dit college reflecterende fietspaden te instaleren. Wij vragen aan het college de snelheid op de Grote Steenweg te verlagen naar 50 km per uur, zoals ook de fietsersbond van Berchem vraagt.
Veiligheid
Heel het hoofdstuk leest als een Big Brother-verhaal, met vooral veel aandacht voor de plaatsing van extra camera’s. En dan is er nog de tegenstrijdigheid. U wil “onderzoeken hoe we de wijkagent meer zichtbaar kunnen maken”, maar u hebt net de openingstijden van de wijkkantoren verminderd, tegen de zin van de buurtbewoners. Hoe valt dit te rijmen?
In 2017 werd er een heel interessante studie door de Nederlandse socioloog Kruls bekend gemaakt. Hij beweerde dat het samenleven in Oud Berchem met alle verschillende culturen eigenlijk goed verliep. Het was een hoopvol en positief onderzoek. Wij begrijpen niet dat dit hoopvol verhaal niet terug te vinden is in de beleidsnota.
(Auteurs: David Danssaert en Luc Van de Weyer)
