PVDA ‘viert’ tien jaar leegstand van sociale appartementen in Hoboken

Leegstand: een onderschatte realiteit

De 2 appartementsblokken van Woonhaven op de hoek van de St. Bernardsesteenweg en de Rector Vermeylenlaan staan nu 10 jaar leeg. Er was beloofd dat de renovaties zouden beginnen, ten laatste in 2018. “Op onze vraag in de Hobokense districtsraad van 19 februari moesten we vernemen dat het 2019 zou worden. In totaal 36 woningen blijven zo weer een jaar langer verloederen”, betreurt Mie Branders, PVDA-gemeenteraadslid.

Maar ook achteraan in de Rector Vermeylenlaan en op het Majoor Malfaitplein neemt de leegstand toe. De appartementen zijn amper 20 jaar geleden ingrijpend gerenoveerd. Vandaag zijn ze in zo’n slechte staat dat ze niet meer verhuurd worden. Eén op drie appartementen staat leeg. Het is alles behalve gezellig wonen in zo’n woonblok. Bovendien stijgen de kosten van de verwarming voor wie nog overblijft.

In de cijfers van het leegstandsregister van de Stad lezen we dat er in Hoboken officieel 62 leegstaande panden zijn. Alleen met de leegstand in de Rector Vermeylenlaan, kom je al bijna aan dat cijfer. We vermoeden dat er een zware onderschatting is van de realiteit. Als de ernst van het probleem ontkend wordt, zal de remedie navenant zijn.

SHV Woonhaven houdt wel gedetailleerde cijfers bij van de leegstand in haar eigen patrimonium. In 2016 stonden in Antwerpen 2030 van de 17.865 huurwoningen leeg. Dat is 11,4 % van het totale patrimonium. (Jaarverslag 2016)

Op een wachtlijst kan je niet wonen

Ondertussen zijn er 19.000 wachtenden voor een sociale woning bij Woonhaven In Antwerpen. Voor Vlaanderen gaat het over 125.000 mensen op de wachtlijst. Maar op een wachtlijst kan je niet wonen. Bovendien zijn er nog veel meer mensen die volgens hun inkomen recht hebben op een sociale woning. Sinds de ontploffing van een pand aan de Paardenmarkt, werd het duidelijk dat er in Antwerpen heel wat mensen in precaire woningen huizen. Die tellen we best ook nog bij de kandidaten voor een betaalbare en duurzame woning.

Een masterplan voor kwaliteitsvolle renovaties

De belabberde kwaliteit van nieuwbouw in de sociale huisvesting is volop in het nieuws. Maar kwaliteitsvolle renovaties zijn ook wel aan de orde. “Er moet geen tandje maar een heel gebit bijgestoken worden in de renovaties”, zegt Mie Branders.

Er is dringend nood aan meer geld. Nu gaat 82 % van alle overheidssubsidies naar eigendomsverwerving (‘de woonbonus’) en slechts 8% naar sociale woningen. Met de logica van Vlaams Minister Homans (N-VA), die sociaal wonen herdefinieert tot armenhuisvesting, geef je natuurlijk niet het signaal dat het zal vooruitgaan. (1)

In Antwerpen zegt Schepen van Sociale Zaken Duchateau (N-VA) dat het stadsbestuur erg inzet op renovatie om sociale huurwoningen terug in de 21ste eeuw te krijgen maar dat het een werk is van lange adem. Mie Branders: "Met 300.000 euro investeringsmiddelen per jaar vanuit de stadskas, amper 0,07 % van het totale budget, kunnen we niet van een groot engagement spreken". (2)

(1) De N-VA-visie op sociale huisvesting is gekend: enkel voor wie het écht nodig heeft en slechts voor een beperkte tijd. Die visie staat haaks op het principe van volkshuisvesting van de PVDA. We zijn geïnspireerd door het voorbeeld van Wenen. Met een portefeuille van 220.000 huurwoningen is ze de grootste huisbaas van Europa. Liefst 60 % van haar 1,7 miljoen inwoners woont in een huurwoning van de stad of van een woningcoöperatieve. De lat ligt hoog qua architectuurstandaard. Bovendien behoudt de stad Wenen ook de regie over het grondbeleid. Dat schenkt haar ook controle over private projecten. Heeft de stad een wooncomplex in gedachten, dan wordt de grond geen winkelcentrum, parkeergarage of kantoorgebouw omdat dat toevallig financieel meer opbrengt. Toch blijven de projectontwikkelaars aanwezig. Blijkbaar valt de samenwerking met de stad Wenen best mee. (Uit het boek 'De miljonairstaks en zeven andere briljante ideeën om de samenleving te veranderen')

(2) Woonhaven heeft een budget van 1,3 miljoen euro, daarvan gaat 1 miljoen naar exploitatie en 0,3 miljoen naar investeringen. De Stad Antwerpen heeft een totaal budget van 1,8 miljard. De stad heeft dus amper 0,07% van haar budget over om de wooncrisis te bedwingen.