Exact een jaar geleden vierde PVDA Hoboken de 10-jarige verjaardag van de leegstand van de gebouwen op de hoek van de Rector Vermeylenlaan en de Sint-Bernardsesteenweg. Samen met bewoners uit de wijk aten we taart voor een decennium leegstand. Een jaar later staan we er jammer genoeg terug voor de elfde verjaardag. De renovatie is nog steeds niet begonnen. In de hoop dat het de laatste keer is, want er is misschien goed nieuws.
Ambitie voor sociale huisvesting: pak de leegstand aan
Tim Joye, nieuw verkozen districtsraadslid in Hoboken, ontdekte dat er recent een bouwvergunning werd aangevraagd. “Dertig wooneenheden zijn er op de plannen te zien. Dertig gezinnen die een nieuwe woonst kunnen krijgen. Dat de renovatiewerken nu maar snel beginnen”, zegt Tim Joye. Het blijft moeilijk te geloven dat men sociale woningen elf jaar lang laat leegstaan. Terwijl er in Antwerpen ongeveer 20.000 wachtenden op de wachtlijst staan. Jammer genoeg kan je niet wonen op een wachtlijst.
Dat er nu een nieuwe bouwaanvraag is, is een stap vooruit. Al dringen we er met de PVDA op aan dat er spoed wordt gezet achter het verder verloop. Daarbij is het belangrijk dat de omwonenden mee op de hoogte gehouden worden. Het minste dat ze verdienen na elf jaar stilstand. De enige info die ze tot nu toe kregen, is de gekende gele brief op de gevel met de openbare aankondiging van de bouwaanvraag.
Een wijk in verandering
De leegstaande gebouwen aan het begin van de Rector Vermeylenlaan staan in de Hobokense Stuivenbergwijk bekend als het ‘poortgebouw’. Ze vormen de toegang tot de wijk. Dat er mogelijks schot in de renovatie komt, staat symbool voor de transformatie die de wijk de voorbije jaren heeft ondergaan. Veel van de nieuwe huizen zijn het voorbije jaar afgewerkt, de aanblik van de wijk is veranderd.
Raadslid Tim Joye waarschuwt dat het werk niet af is: “Om een nieuwe wijk op te bouwen is meer nodig dan stenen. Waar is de aandacht voor de mensen achter de nieuwe gevels? Er is een nieuwe mix van gezinnen in de wijk. Heel wat van de vroegere bewoners konden binnen hun wijk blijven. Daarnaast zijn er tientallen gezinnen uit andere wijken bijgekomen. Er is echt nood aan cement om al die bewoners met mekaar te verbinden. Er is echt nood aan een buurthuis, waar mensen mekaar kunnen ontmoeten en waar ze terecht kunnen met hun vragen. In het bestuursakkoord is er meermaals sprake van ‘wijkwerking op maat’. Wel laat ons dat in de Stuivenbergwijk echt concreet maken. Wat de wijk nodig heeft, is een buurtregisseur, iemand die de mensen samenbrengt. Nu is het moment om van de nieuwe wijk echt een geslaagd project te maken.”
Een goeie wijksfeer begint bij een aangelegd en onderhouden openbaar domein
Een domper op het enthousiasme rond de gerenoveerde woningen is het uitblijven van de afwerking van het openbaar domein. De straten liggen er triest en modderig bij. De eerste bewoners wonen er ondertussen al twee jaar, en zijn de vuiligheid beu. In de winter hebben ze laarzen nodig voor de modder, en de zomers zorgen voor stof en zand. Kan dit niet snel opgelost worden? Het lijkt misschien een detail van buitenaf, maar voor de mensen die er wonen, zou het wel een groot verschil maken.
