Over de medewerkers die dag in dag uit deze stad doen draaien

Vorige maand voerden in onze stad honderden personeelsleden van steden en gemeenten over heel Vlaanderen actie met de vakbonden tegen de plannen van de Vlaamse regering om te sleutelen aan hun loon- en arbeidsvoorwaarden, en aan hun ontslagregeling. Ik ben daar uit steun heen gegaan en heb met de mensen gesproken. Er was veel volk, ook van Antwerpen: kinderbegeleiders, mannen en vrouwen van de vuilkar, mensen van de loketten, van de sociale centra,...

Het zijn werknemers die zich de laatste jaren enorm hard hebben ingespannen. In de corona crisis stonden de zorgverleners van het Zorgbedrijf in de frontlinie tegen het virus, bleven de kinderbegeleiders en de vuilnismannen en -vrouwen op post, werkten verschillende personeelsleden van thuis uit verder vaak terwijl ze thuis tegelijk op hun kinderen moesten passen. Vele stedelijke ambtenaren deden vrijwillig noodopdrachten als steward in de woonzorgcentra of in de vaccinatiedorpen.

Ook vandaag in de oekraïnecrisis en tijdens de huidige koopkrachtcrisis kan de stad Antwerpen rekenen op haar geschoold en gemotiveerd personeel. Denk maar aan de medewerkers van het OCMW die vandaag een zeer hoge werkdruk kennen en alle mensen met hulpvragen proberen verder te helpen.
De actievoerders, de stadsambtenaren voelen zich in de steek gelaten, ook door u schepen. Want in vele jobs in de stad staat bij het personeel het water aan de lippen, raken stedelijke vacatures niet ingevuld én wordt de werkdruk groot. Bovenop die malaise besliste het stadsbestuur vorige gemeenteraad om nog maar eens een besparingsronde door te voeren op het personeel, deze keer vooral op de A-niveau’s. En dan komt er nu de huidige onzekerheid nig bij.

Als door de Vlaamse regering de huidige loon en arbeidsvoorwaarden worden losgelaten (hetgeen we de rechtspositieregeling noemen) en de ontslagprocedure wordt vergemakkelijkt, is dat de druppel die de emmer doet overlopen. Het personeel dat onze stadsdiensten en zorg doet draaien is boos en ongerust.

Ongerust op vier punten:

1) Ongerustheid over de lonen. Over de verloning van de toekomstige collega’s. Met de plannen van de Vlaamse regering kan elk bestuur zelf de hoogte van de lonen invullen. Als toekomstige collega’s minder gaan verdienen zet dat natuurlijk ook druk op hun eigen lonen, op de werksfeer.

2) Ongerustheid over het verlof, in de nieuwe regeling kan het aantal jaarlijkse vakantiedagen variëren van 26 naar 35 dagen per jaar. Voor vele jobs, zoals de kinderopvang zijn die vakantiedagen essentieel om te kunnen bekomen van het werk. Het is door dat verlof dat kinderbegeleiders hun job vaak nog net volhouden. Een verlaging van het aantal vakantiedagen zal niet helpen in het vinden en behouden van nieuwe gemotiveerde mensen.

3) Ongerustheid over de ontslagregeling. Door het nieuwe ontslagdecreeet kan stadspersoneel gemakkelijker ontslagen worden, bijvoorbeeld omwille van budgettaire redenen, wat momenteel niet kan. Dit heeft natuurlijk een rechtstreeks gevolg voor hen. Ze kunnen hun ontslag ook niet meer aanvechten bij de Raad Van State, enkel bij de arbeidsrechtbank, maar de ervaring leert dat die niet tussenkomt in geschillen tussen een openbaar bestuur en een werknemer.

4) Ongerustheid over verdere privatiseringen. Met de plannen van de Vlaamse regering kan een dienst gemakkelijker geschrapt of geprivatiseerd worden. Dat gebeurt vandaag vaak al door dit stadsbestuur: architectuur-tekenopdrachten worden doorgeschoven aan de privé, groenonderhoud wordt uitbesteed aan Manus, de poetsdienst die wordt overgenomen door een privé firma… Tot op heden moet er altijd een oplossing gezocht worden voor de statutaire personeelsleden via een detachering, dat zal binnenkort mogelijk niet nodig zijn.

De vraag is wat u als schepen van de grootste stad van Vlaanderen zal doen, als die nieuwe rechtspositieregeling en ontslagregeling erdoor komt. Staat u aan de kant van het personeel of die van de Vlaamse regering?

Is het Antwerpse stadsbestuur bereid om de Vlaamse Regering te vragen om terug te keren naar sociaal overleg en het compromisvoorstel tussen vakbonden en VVSG?

Is de stad Antwerpen van plan om haar rechtspositieregeling te wijzigen wanneer de Vlaamse regering dat mogelijk maakt? In welke richting denkt u te gaan?

Vindt u, als schepen van personeel van de grootste stad van Vlaanderen, en als werkgever van 1862 statutaire personeelsleden dat de bescherming tegen ontslag van deze mensen afgebouwd mag worden?

Gaat dit leiden tot nieuwe privatiseringsinitiatieven?

Mensen zijn nu ongerust en dat is niet de schuld van de oppositie. Als de Vlaamse regering waarin ook uw partij zit de werknemersvakbonden buiten spel zet en haar plannen doorvoert is dat de oorzaak van ongerustheid. U bent hun werkgever. U mag mee zorgen voor opheldering en duidelijkheid.

In tijden van crisis en besparingen is het niet verstandig om de spelregels over verloning, verlof te gaan wijzigen. Het getuigt van respect om overleg te hebben met de werknemers en hun vertegenwoordigers.