Twee jaar na de bouwramp van de ingestorte school op Nieuw Zuid kregen de verongelukte bouwvakkers nog steeds geen enkele vorm van voorlopige schadevergoeding. In HLN getuigt een van de slachtoffers, de Oekraïense gevelwerker Serhii Melesjuk, hoe slecht zijn gezondheid er aan toe is, maar dat hij niet de financiële middelen heeft om zich te laten behandelen. Nochtans kondigden Democo en burgemeester De Wever vorige week nog aan dat er compensaties waren voor de families van de dodelijke slachtoffers. “Er moet dringend duidelijkheid gegeven worden over wie er een voorlopige schadevergoeding krijgt. Deze mensen maken onze scholen, onze wegen, onze fabrieken. Ze bouwen de toekomst van deze stad. Ze werken voor een appel en een ei en wanneer het misloopt, laat men ze vallen”, stelt PVDA-gemeenteraadslid Peter Mertens.
PVDA-gemeenteraadslid Peter Mertens wil weten hoe het nu zit. “Vorige week kondigde Democo en De Wever aan dat er een compensatie kwam voor de families van de dodelijke slachtoffers. Maar blijkbaar weten verschillende slachtoffers van niets en moeten ze dit vernemen in de media. De zorg voor de slachtoffers, dat was onze eerste vraag van dag één na de ramp. Het is wraakroepend dat het zo lang duurt vooraleer er een voorlopige schadevergoeding wordt uitbetaald. Deze legt immers geen aansprakelijkheid vast. Een Pano-reportage legde onlangs het structureel probleem van de trage uitbetaling van arbeidsongevallen bloot.”
“Het is zaak dat alle slachtoffers, zowel de families van de overledenen als de gewonden, vergoed worden”, stelt Mertens. “Het gaat hier om mensen die onze stad mee bouwen en nu aan hun lot worden overgelaten.”
Mertens reageert op de beschuldiging dat de vertraging van de schadevergoedingen te wijten zou zijn aan het naar boven komen van een brief van een stabiliteitsbureau aan aannemer Democo. “Ik krijg de indruk dat Democo, de verzekeringsfirma’s en De Wever liever op klokkenluiders schieten in plaats van in eigen boezem te kijken. Waarom moet dit stinkend potje gesloten blijven? Het is net goed dat er zaken dankzij onderzoeksjournalistiek naar boven komen zoals de cascade van 200 onderaannemers die actief waren op de werf, het werken met de schijnzelfstandigen die met niets in orde waren, de gebrekkige beveiliging van de werf… Er is net veel meer transparantie nodig om de vraag van bouwvakkers en vakbonden te beantwoorden om de waarheid naar boven te laten komen, en de sociale dumping snel en structureel aan te pakken. Er zijn hier vijf mensen gestorven en negen ernstig gewond geraakt. De samenleving heeft recht op informatie.”
