Ben Van Duppen (34), Borgerhouts districtsschepen, wetenschapper en coördinator van de PVDA studiedienst, wordt lijsttrekker voor PVDA bij de gemeenteraadsverkiezingen in Antwerpen. We vroegen hem naar de campagne, zijn ervaringen als Borgerhouts districtsschepen en zijn engagement.
Lijsttrekker van een partij met de wind in de zeilen in een metropool als Antwerpen! Spannend, hé Ben?
Absoluut! Ik voel me enorm gesteund door het vertrouwen dat ik kreeg op ons partijcongres. De PVDA staat sterker dan ooit in Antwerpen. In de wijken en in de peilingen. Ik wil dat nu omzetten in een nieuwe wind op het Schoon Verdiep om de politiek van besparen en verdelen van burgemeester De Wever (N-VA) te doorbreken.
Ons stadsbestuur is vastgeroest, ze pakt dan wel uit met dure prestigeprojecten, maar voor de Antwerpenaar loopt alles in de soep. Ze maakt van Antwerpen een stad voor de allerrijksten, ik ga de stem van de gewone Antwerpenaren vertegenwoordigen, van zij die iedere dag deze stad doen draaien.
Ik heb er zin in. De laatste vijf jaar heb ik als districtsschepen in Borgerhout de stad van binnenuit leren kennen. Daarnaast ben ik al enkele jaren coördinator van onze studiedienst. Ik ben dus een dossierkenner, maar ook heel graag onder de mensen. Die combinatie maakt dat ik goed weet wat er anders moet in onze stad, en hoe we daaraan kunnen werken.
Laten we daar al wat dieper op ingaan. Hoe bepalen jullie de kernpunten en de doelen die jullie met deze campagne nastreven?
Luisteren naar de Antwerpenaar zit in ons DNA. Niet voor niets houden wij voor deze verkiezingen met de PVDA De Grote Bevraging. Wij willen weten wat er écht leeft bij de mensen.
Ik geloof sterk in de democratie van onderuit: luisteren naar wat er nodig is en samen voor verandering zorgen. De laatste jaren heb ik over heel de stad mee Antwerpenaren in beweging gebracht en hebben we samen overwinningen geboekt. Zo hebben we mee verzekerd dat in Wilrijk de bussen blijven rijden, dat er vanaf januari een extra veer over de Schelde vaart en dat de markt in Deurne en Borgerhout blijft staan. Keer op keer tonen we dat we van onderuit verandering kunnen afdwingen. Ik neem alle grote en kleine bezorgdheden serieus, en ga er samen met de Antwerpenaren mee aan de slag.
Over de speerpunten van de campagne gaan we momenteel met onze Grote Bevraging in gesprek met meer dan tienduizend Sinjoren! “Practice what you preach" heet dat zeker? Met wat daar uitkomt gaan we aan de slag in ons verkiezingsprogramma.
Kan je al verklappen wat we zoal kunnen verwachten in dat programma?
Verwacht je aan voorstellen die tonen dat het anders kan en die stevig onderbouwd zijn. Dat laatste vind ik erg belangrijk. We gaan bijvoorbeeld kijken naar hoe men het beter aanpakt in andere steden op vlak van wonen kijken we naar Wenen en Graz in Oostenrijk, voor mobiliteit putten we inspiratie uit Duinkerke en Luxemburg, of we duiken in de belastingsaangiftes van duizenden bedrijven om aan te tonen dat grote bedrijven zoals Katoen Natie van Fernand Huts zestig keer minder belastingen betalen dan de bakker om de hoek. Je hoort het: bij zo’n dingen komt Ben de wetenschapper in mij naar boven (lacht). Dat is iets dat ik van mijn vader, Dirk Van Duppen, heb geleerd. Hij kon ook doorgaan tot op het bot in dossiers die belangrijk zijn voor de gewone Antwerpenaar. Zo betoogde hij al sinds het begin dat de Lage Emissie Zone in Antwerpen unfair was en de sociale kost ervan te hoog zou zijn. Vandaag moet iedereen dat toegeven.
Wat zijn zoal de concrete punten die jullie aankaarten in het komende verkiezingsprogramma?
De wooncrisis. Vandaag wordt de stad uitverkocht aan enkele vastgoedbaronnen die vooral winst maken met dure appartementen. Dat drijft de prijs voor iedereen op, terwijl steeds meer publieke ruimte geprivatiseerd wordt. Veel van mijn vrienden verhuizen omdat het hier gewoon onbetaalbaar wordt. 1000 euro huur voor een appartementje als je niet wil dat er schimmel op de muur staat, dat is toch niet normaal?
Maar het stadsbestuur bakt liever zoete broodjes met die bouwpromotoren dan in te grijpen. Ze zegt dat die dure prijzen allemaal maar ‘een gevoel’ zijn. Zij leven precies in een andere stad. In elk geval in een andere realiteit dan de doorsnee Antwerpenaar.
En dat terwijl er veel voorbeelden zijn van hoe het anders kan. In Wenen, bijvoorbeeld, beheert de stad meer dan 400.000 woningen die aan betaalbare prijzen worden verhuurd. Daar grijpt men in de woningmarkt in, om het voor iedereen toegankelijk te maken. Die ambitie hebben wij ook in Antwerpen nodig.
Jullie hebben de laatste 2 legislaturen al concrete resultaten geboekt in Borgerhout. Kan je enkele voorbeelden geven van deze verwezenlijkingen?
Absoluut. Ik ben heel trots op wat we met de progressieve ploeg tot hier toe realiseerden. Wij hebben echt een impact op het sociale leven in Borgerhout. We hebben een sociale begroting die investeert in mensen en verenigingen die het lokale weefsel versterken. Toen de energiecrisis toesloeg, hielpen we bijvoorbeeld verenigingen, zoals de scouts of armoedeverenigingen, hun factuur te betalen. Zo moesten ze niets bij hun leden halen. Als antwoord op het huisartsentekort in Antwerpen hebben we de Gezondheidskiosk mee in het leven geroepen, waar iedereen terecht kan. Ik zet me als schepen ook in voor onze senioren om te strijden tegen eenzaamheid. We bereiken honderden senioren met onze activiteiten. En die senioren weerspiegelen voor het eerst ook de diversiteit van ons district.
Dat wordt enorm geapprecieerd. We tonen dat je veel verder geraakt door te besturen mét alle bewoners en dat er alternatieven bestaan voor wat De Wever aan de stad opdringt. Dat werkt super goed. Ik ga deze progressieve visie ook naar de Antwerpse gemeenteraad brengen!
Wat betekent Antwerpen voor jou?
Ik ben een geboren Antwerpenaar. Geboren in Borgerhout, liep school in Deurne en studeerde aan de UAntwerpen in Wilrijk. Antwerpen is dus altijd mijn thuis geweest. Ik hou van onze stad in al haar facetten. Slenteren langs de Scheldekaaien, tot in de vroege uurtjes op café hangen met vrienden, op de wilden boef buren tegenkomen en op de hoek van de straat veel te lang blijven plakken, … Dat sociale contact geeft enorm veel energie.
Laten we overschakelen naar het persoonlijke terrein. Hoe is Ben Van Duppen de man geworden die hij vandaag is?
Sociaal engagement staat al heel mijn leven centraal. Zo was ik 10 jaar lang verantwoordelijke voor de Pioniers, de jeugdbeweging van PVDA. Daar leerde ik hoe ver je kan springen door samen te werken en solidariteit te ontwikkelen. Maar ik leerde er ook omgaan met conflicten en problemen, en hoe we er toch weer keer op keer samen door geraken. Daarnaast was ik ook woordvoerder van Mix, de LGBT+-werkgroep van onze partij, die zich inzet voor de rechten van de LGBT+-gemeenschap.
Op mijn zeventien trok ik naar de Palestijnse vluchtelingenkampen in Libanon. Dat heeft mij echt getekend. We hebben daar, net zoals bij de Pioniers, kinderen uit de kampen getrakteerd op toffe spelletjes. En zij hebben ervan genoten, maar mijn ogen zijn wel open gegaan over de situatie waarin zij moeten opgroeien. De kinderen waren zes tot tien jaar, maar velen onder hen waren nooit buiten het vluchtelingenkamp geweest. Ze hadden nog nooit natuur of zelfs maar een rivier gezien. Dat heeft mij echt doen inzien dat mijn engagement tegen onrecht niet beperkt moest blijven tot lokale kwesties. Wat vandaag in Gaza gebeurt, en de manier waarop dit stadsbestuur haar kop in het zand steekt, stoot me erg tegen de borst.
Wie is Ben nog naast activist, politicus en wetenschapper?
Ik ben onder andere ook nog muzikant bij de kleurrijke stadsfanfare ‘t Akkoord. Ik hou enorm van dat verenigingsleven.
Ik ben ondertussen 4 jaar getrouwd met de liefde van mijn leven Ward. We woonden de laatste jaren in zowat elke postcode in Antwerpen, tot we ons stekje vonden in Borgerhout. Mijn man werkt momenteel als taalwetenschapper aan de Universiteit van Melbourne. Ik kijk er altijd naar uit om hem te bezoeken in Australië. Toch ben ik altijd heel content wanneer ik terug thuis kom in Antwerpen mijn stad!
Je volgt als PVDA-lijsttrekker voor de Antwerpse gemeenteraad sterkhouder Peter Mertens op. Hoe voelt dat?
Dat wordt geen eenvoudige taak, Peter heeft zijn stempel stevig op de Antwerpse politiek gedrukt en ik ben heel blij dat hij als lijstduwer onze nieuwe ploeg wil ondersteunen. Maar ik ga naar Peters goede voorbeeld de strijd met De Wever alvast met volle goesting aan!
