Actievoeren, mag het nog?

Actievoeren, mag het nog?

13 juni 2018

Op vrijdag 15 juni staan Bruno Verlaeckt en Tom Devoght voor de rechtbank. Ze staan terecht omdat ze in 2016 deelnamen aan een stakingspiket in het havengebied. Met het proces voor de correctionele rechtbank hangen hun zware straffen boven het hoofd. Met een bijzonder grote inzet voor iedereen die op zijn democratische recht om actie te voeren wil blijven rekenen.

Op 24 juni 2016 organiseerde het ABVV een 24-urenstaking, waarbij er ook stakingspiketten waren in de haven. De vakbond voerde daarmee actie tegen de indexsprong en voor meer koopkracht. Tegen langer werken en afbraak van sociale zekerheid. Tegen fiscale onrechtvaardigheid die grote bedrijven zoveel lichter belast dan arbeiders en bedienden. Stuk voor stuk thema’s waar de N-VA de agenda en de wensen van de multinationals punt voor punt aan het uitvoeren is.

Piketten aan de toegangswegen naar de haven worden al tientallen jaren georganiseerd en getolereerd. Logisch, want die piketten verlopen altijd zonder incidenten. Er worden afspraken gemaakt dat mensen die voorzien zijn voor de veiligheidsbezettingen in de Seveso-bedrijven er langs kunnen en er geen risico's worden genomen. Logisch ook, omdat het recht om te staken en stakingspiketten te vormen volledig deel uitmaakt van het stakingsrecht. Mocht er geen recht zijn om te betogen, de openbare weg in een collectieve actie te bezetten, dan neem je een fundamenteel punt van de democratie weg. Namelijk het recht om je in groep tegen onrechtvaardig beleid te verzetten. Indien acties geen invloed mogen hebben, indien mensen enkel hun stem mogen laten horen zonder dat dit enige impact heeft op het economische leven, dan maak je er irrelevante folklore van.

De Wever wil vakbond van de baan

Na al die jaren werd op het Antwerpse Schoon Verdiep beslist dat het vanaf nu anders zou zijn. De actie was nog maar enkele uren gestart, of er werden waterkanon en oproerpolitie op afgestuurd om de piketten uit de weg te ruimen en de baan vrij te maken. Een politieke beslissing van de N-VA om elk syndicaal verzet uit de weg te ruimen. Zoals het Vlaams Blok vroeger affiches had “Werken baat, staken schaadt”, kiest het stadsbestuur nu ook duidelijk kant.

Het feit dat twee ABVV’ers – onder wie de voorzitter van het Antwerpse ABVV, Bruno Verlaeckt, en vakbondsafgevaardigde Tom Devoght – ook werden gearresteerd, enkel omdat ze hun democratische recht verdedigen, maakt de zaak nog erger. Het arresteren van de voorzitter van het ABVV is in het bijzonder verontrustend. Dit was een bewuste zet om de hoogste vertegenwoordiger en woordvoerder van een werknemersorganisatie te muilkorven, ook als signaal naar zijn achterban.

Het is een feit dat alle rechten die we vandaag hebben en die een beetje de moeite waard zijn, telkens op straat zijn bekomen. Van het stemrecht tot betaald verlof, van de 8-urendag tot de sociale zekerheid, voor elke pijler van onze rechten is massaal actiegevoerd, betoogd en gestaakt. Gewone mensen verloren het leven omdat op de betogingen werd geschoten. Vandaag worden vakbonden en hun woordvoerders gecriminaliseerd. Zonder stakingsrecht, zonder recht op actie, ligt er een boulevard open voor de samenleving die rechts wil bekomen: één zonder enige tegenspraak, waar het recht van de sterkste geen enkele weerstand meer krijgt.

Ons recht op solidariteit, medeleven en engagement

De zaak van Bruno Verlaeckt en Tom Devoght is van belang voor de toekomst van de hele vakbeweging. Maar tegelijk ook een zaak van iedereen die de democratie een warm hart toe draagt. Die wil dat er morgen nog kan betoogd en gestaakt worden. In vredesacties of solidariteitsacties met vluchtelingen. Voor een echt klimaatbeleid of voor het respect op mensenrechten. Want wordt het recht op actie buiten spel gezet, dan staat ook ons recht op solidariteit, medeleven en engagement bij het huisvuil. Om die reden verdienen de twee syndicalisten al onze steun, en roept de PVDA iedereen op om er bij te zijn om de eis voor vrijspraak kracht bij te zetten.

Afspraak: vrijdag 15 juni, 8u00, Justitiepaleis, Bolivarplaats Antwerpen


“Stakingen en acties worden in een criminele sfeer geduwd”

Het proces tegen Bruno Verlaeckt en Tom Devoght is van bijzonder groot belang voor de toekomst van de democratie. We vroegen advocaat Jan Buelens, federaal secretaris Koen De Kinder (ACV-Bie) en Astrid Goossens, vakbondsvrouw in de Antwerpse haven, om hun reactie.

Jan Buelens, advocaat:
“Een vrijspraak is cruciaal voor de hele democratische beweging”

“Het gaat overduidelijk om een politiek geïnspireerd proces en dit om drie redenen. Ten eerste heeft de Antwerpse procureur beslist om Bruno en Tom te vervolgen op basis van artikel 406 van het Strafwetboek. Dit artikel werd in de jaren 1960 ingevoerd, maar er werd zeer duidelijk gesteld dat het niet zou gebruikt worden tegen fundamentele rechten zoals het stakingsrecht. De procureur wil dit nu wel doen. Ten tweede werden de afgelopen twintig jaar geregel gelijkaardige acties gevoerd en werd nooit iemand gearresteerd, laat staan vervolgd. Het is geen toeval dat dit proces er komt nadat de burgemeester ook had verklaard hard te zullen optreden tegen deze acties. Ten derde is de argumentatie van de procureur een doorslagje van de argumenten van bepaalde politieke partijen: mensen worden gegijzeld, het recht op werken is belangrijker, enz. Door dit proces worden stakingen en acties in de criminele sfeer geduwd, terwijl mensen alleen maar opkomen tegen de asociale en antidemocratische maatregelen van de regering en ze het volste recht hebben om actie te voeren. Tot in 1921 was staken en alles wat daarmee samenhangt strafbaar. De Antwerpse burgemeester en de procureur willen de klok blijkbaar honderd jaar terugdraaien. Het bekomen van een vrijspraak is dan ook cruciaal voor de hele democratische beweging.”

Koen De Kinder, federaal secretaris ACV-BIE:
“Met het recht op actievoeren mag niet gesold worden”

“Het stakingsrecht is een fundamenteel recht dat voortdurend onder druk staat. Met het recht op actievoeren mag en kan niet gesold worden. Wij willen met ACV-BIE niet machteloos toekijken op juridische en politiek aangestuurde aanvallen op de vrijheid van actievoeren. Wij verzetten ons tegen het gewelddadige optreden om een vreedzaam stakingspiket te breken. Wij wensen niet te zwijgen en zullen ons blijven verzetten tegen elke aanval op het stakingsrecht. Om onze collega’s van het ABVV te ondersteunen, hebben wij een stakingsaanzegging ingediend in de Antwerpse chemie en petroleum. Zwijgen is immers toestemmen, niets doen is voor ons geen optie.”

Astrid Goossens, vakbondsvrouw BTB, haven van Antwerpen:
“15 juni present zijn voor een belangrijk goed: het stakingsrecht”

“De uitspraak van de rechters in deze zaak gaat ons allen aan. Het willekeurig arresteren van individuele stakers, met alle eventuele gevolgen voor de aangeklaagden nadien, is een vorm van intimidatie door de gevestigde orde. De staking was ruim op voorhand aangekondigd, er werd op alle manieren rekening gehouden met de veiligheid van de scheikundige bedrijven. De arrestaties zijn dan ook een manier om stakingen te ondergraven, evenals het sturen van gerechtsdeurwaarders naar stakerspiketten zoals we in het verleden al mochten mee maken. Immers, wie durft nog te staken of actie te voeren wanneer je misschien persoonlijk moet opdraaien voor de kosten? Vandaar mijn gloeiende oproep aan alle leden van alle vakbondskleuren, om op 15 juni present te zijn, voor een zeer belangrijk goed: het stakingsrecht.”