Aanhoudende discriminatie op Antwerpse huur- en arbeidsmarkt: PVDA vraagt concrete actie tegen hardleerse overtreders

Onderzoeken van de VUB en UGent schetsen een zorgwekkend beeld van de discriminatie op de Antwerpse huur- en arbeidsmarkt. Ondanks eerdere inspanningen blijkt structurele uitsluiting op basis van afkomst, beperking en leeftijd hardnekkig. “Triestig, maar jammer genoeg niet verassend”, reageert PVDA-fractieleider Manal Toumi. “We pleiten er al lang voor om naast sensibilisering ook in te zetten op concrete handhaving. Discriminatie is bij wet verboden, dan moeten er ook gevolgen zijn voor hardnekkige overtreders.”

De cijfers liegen er niet om. Op de huurmarkt worden kandidaat-huurders met een niet-Belgisch klinkende naam in 16% van de gevallen niet uitgenodigd voor een bezoek, een stijging tegenover 2021. Deze discriminatie gebeurt nu vaker telefonisch. Ook mensen met een fysieke beperking, zoals rolstoelgebruikers of blinden met een assistentiehond, ondervinden significant meer moeilijkheden om een woning te vinden. Een harde kern van makelaars blijft volgens de onderzoekers consequent discrimineren.

Op de arbeidsmarkt is er eveneens sprake van aanhoudende discriminatie. Sollicitanten met een niet-Vlaamse naam maken 12% minder kans op een positieve reactie. Leeftijdsdiscriminatie zit in stijgende lijn: jongere kandidaten hebben meer kans om aangenomen te worden dan mensen die  6 tot 12 jaar ouder zijn.
"Deze cijfers bevestigen wat veel Antwerpenaren helaas aan den lijve ondervinden: de zoektocht naar een geschikte woning of job is voor sommigen een parcours vol onrechtvaardige hindernissen”, zegt Manal Toumi. “Het is pijnlijk om vast te stellen dat discriminatie zo diepgeworteld blijft. Dat er zelfs een stijging is in de discriminatie op de huurmarkt en een forse toename van leeftijdsdiscriminatie op de arbeidsmarkt, toont aan dat de huidige aanpak tekortschiet.”

De PVDA wees er bij de invoering van de praktijktesten vorige legislatuur al op dat enkel sensibiliseren niet werkt. “Het onderzoek bevestigt dit opnieuw. Sensibilisering is belangrijk, maar duidelijk onvoldoende voor wie structureel de regels aan zijn laars lapt. Een “geheelaanpak” was ook de vraag van de onderzoekers zelf, maar dat wilde het stadsbestuur niet doorvoeren  De belofte van het stadsbestuur om ‘gepaste maatregelen’ te nemen, is te vaag. Mensen die gediscrimineerd worden, hebben recht op duidelijkheid en bescherming."

De linkse partij pleit dan ook voor een meer doortastende aanpak, legt Toumi uit: "Wij zijn ervan overtuigd dat we naast sensibilisering ook nood hebben aan handhaving. Daarom pleiten we voor het structureel inzetten van bindende praktijktesten, zowel op de huur- als arbeidsmarkt, gekoppeld aan duidelijke sancties zoals boetes. Bij herhaalde overtredingen moet men overgaan tot het schorsen van erkenningen van immokantoren”, somt Toumi op. “Daarnaast blijft het cruciaal om de onderliggende oorzaken aan te pakken. De krapte op de huurmarkt voedt discriminatie. Wanneer er 60 mensen staan te wachten voor dat ene huurappartement is het eenvoudiger om bepaalde kandidaten voor te trekken dan wanneer er weinig kandidaten zijn. Daarom moeten we als stad volop investeren in de bouw van meer betaalbare, kwalitatieve publieke huurwoningen. Enkel zo creëren we een inclusief Antwerpen waar iedereen écht gelijke kansen krijgt."