De uitlatingen van een aantal leden van de Antwerpse politie in een WhatsApp-groep zijn degoutant, zijn ranzig en zijn racistisch. Ze zouden ons allemaal moeten alarmeren.
Interpellatie Peter Mertens aan burgemeester Bart De Wever, gemeenteraad 27 maart 2017
De uitlatingen van een aantal leden van de Antwerpse politie in een WhatsApp-groep zijn degoutant, zijn ranzig en zijn racistisch. Ze zouden ons allemaal moeten alarmeren.
Ik lees er een paar voor:
- « je moet schurft uitroeien door de gastheer uit te roeien » (Mi, 24.10.15)
- “ik heb rood vlees nodig” (U, 14.11.15)
- “allemaal de schuld van de linkse ratten, boomklimmers en spullenhulptrutjes… Branden zullen ze!” (W, 14.11.15)
- “het Dolfke in mij maakt zich weer flink nijdig” (BE, 14.11.15)
- “er zijn een paar baardapen gesignaliseerd” (S, 20.11.15)
- “die apen moeten eens goed op hun bakkes krijgen” (U, 19.01.16)
- “stel voor dat we die idioten van de oppositie volgende keer een paar uur bestuurlijk in de bak steken als ze een poot binnen zetten in dit paleis” (U, 17.03.16)
Dit is het derde incident op drie jaar tijd. Na een eerste of tweede incident zou je misschien nog kunnen zeggen: “dit zijn alleenstaande, losstaande gevallen”. Dat kan niet meer na dit derde incident.
In 2014 getuigden 7 agenten van allochtone origine in De Standaard over het woekerend racisme bij de Antwerpse politie. De getuigenissen van die agenten waren toen al alarmerend. Over het latente racisme bij sommige politie-agenten, over agenten die weigerden om ‘met makakken’ op patrouille te gaan. Collega Mohamed Chebaa is toen in deze gemeenteraad tussengekomen.
In de herfst van 2015 kwam het schandaal van de Bende van Mega Toby en Sproetje aan het licht. Een groep agenten werd verdacht van afpersing van sans-papiers, van diefstal in bende, van zware slagen en verwondingen, van diefstallen met wapenvertoon. Dat zijn zeer, zeer zware feiten. En dat heeft jarenlange aangesleept. Elke agent in deze stad wordt gevolgd, zelfs als hij gaat plassen, elke combi wordt gemonitord, de stad roemt keer op keer het camera-netwerk. Maar hier zou de korpsleiding niet op de hoogte zijn. Ik ben toen hier op de gemeenteraad tussengekomen en ik heb vragen gesteld over de zelfreinigingscapaciteit binnen de Antwerpse politie. Daarom dat ik toen hard gepleit heb voor een echt onafhankelijk onderzoek, ook in het belang van de politie zelf, ook in het belang van al die Antwerpse politie-agenten die wel goed hun werk doen.
En dan zijn er nu, maart 2017, de systematische racistische uitspraken van bepaalde leden van de Antwerpse politie op WhatsApp. “Er schort echt iets aan de democratische cultuur in het Antwerpse politiekorps”, zei Jos Vander Velpen, voorzitter van de Liga van de Rechten van de Mens, vorige week nog.
Het gaat niet om bepaalde rotte appels. Dat kan je na drie keer niet meer zeggen. Er is iets mis met een deel van de korf. Als er systematisch gesproken wordt over ‘baardapen’, over ‘uitroeien’, over ‘verbranden’, of over ‘apen’, dan is dat onversneden racisme. Precies wat die 7 moedige agenten van allochtone afkomst in 2014 al aan het licht brachten. Precies dezelfde cultuur waarin bepaalde agenten sans-papiers en migranten kon afpersen, bestelen en mishandelen. Het gaat niet over een gesloten WhatsApp-groepje in de marge. Het gaat niet alleen over 25 mensen, of om een aantal individuele racistische alfa-mannetjes. Het gaat over een breed verspreid wereldbeeld bij bepaalde delen van het politiekorps, en het gaat over een sfeer van onaantastbaarheid.
De klokkenluiders en slachtoffers van racisme worden verplaatst, maar de daders blijven op hun plaats. Slachtoffers van racisme die schrik hebben, die aan slapeloosheid leiden, die continue stress hebben. Dat is toch de wereld op zijn kop. Normaal zouden niet de slachtoffers van racisme zich aangekeken en opgejaagd moeten voelen, maar wel de daders van het racisme.
Ik zie in deze stad veel gespierde taal. Ik zie de militarisering. Ik hoor over een “War on Drugs” met veel middelen, veel voluntarisme en een harde aanpak. Maar waar is de “War on Racism”? Waar is het voluntarisme? Waar zijn de middelen? Waar zijn de gespierde uitspraken? Waar is de zero-tolerance? Waar is de doortastentheid?
Een krant laat een getuige uit het Antwerpse korps aan het woord. Die zegt: “Bij elke nieuwe rel denk je: nu zal het veranderen, maar je wordt telkens weer teleurgesteld. Als je racistische pesterijen meldt, voel je je als een verkrachtingsslachtoffer dat moet bewijzen dat ze het niet zelf heeft uitgeloikt. Muyters steekt racisme en pesterijen liever in de doofpot dan dat hij ze oplost.” Ik hoop deze zaak niet opnieuw wordt toegedekt. Ik hoop dat er een grondig onafhankelijk onderzoek komt door een onderzoeksrechter, naar de klacht van de Liga van de Rechten van de Mens. Ik hoop dat er meer gebeurt dan een diversiteitscharter. De politie van Antwerpen zit met een huizegroot probleem. Waarom heeft ze deze feiten niet zelf naar buiten gebracht? Waarom wordt er geen open kaart gespeeld? Het is tijd voor een echte “War on Racism”, met middelen, met doortastendheid, met controle en met transparantie.
Vandaar mijn vragen, mijnheer de burgemeester
- Wanneer werd de korpsleiding op de hoogte gesteld van de feiten?
- Wanneer is de burgemeester op de hoogte gesteld van de feiten?
- Hoeveel onderzoeken naar racisme lopen er momenteel bij de Antwerpse politie?
- Het diversiteitscharter van de Antwerpse politie stelt:
- “ Elke medewerker bij Lokale Politie Antwerpen krijgt een vijfdaagse opleiding ‘omgaan met diversiteit’”. Hebben de betrokken politiemensen deze cursus gevolgd?
- “Leidinggevenden spelen onmiskenbaar een belangrijke rol in het omgaan met diversiteit. Ze hebben een voorbeeldfunctie”. Worden de oversten ook betrokken in het onderzoek?
- “Sensibiliseren is alleen nuttig als er ook kordaat opgetreden wordt bij meldingen over discriminatie en racisme”. Wordt er volgens u kordaat opgetreden?
- Waarom heeft de Antwerpse Politie deze feiten zelf niet naar buiten gebracht? Heeft ze er geen belang bij om open kaart te spelen
