PVDA-voorzitter Peter Mertens voert de druk op de pensioenplannen van de regering op. “Versterk de nieuwe sociale golf, join the wave!“, sprak hij tijdens zijn toespraak tot de meer dan 12.000 aanwezigen op ManiFiesta.
Beste vrienden, beste kameraden,
Welkom op ManiFiesta, het feest van solidariteit, het feest van hoop, het feest van vrijwilligers die samen het grootste solidariteitsfestival van het land opbouwen. Wij geloven in mensen, beste vrienden, en dat zie je hier.
Wat een contrast, beste vrienden, met vorige week. Wat een contrast met het feest van de Franstalige liberalen in Walibi. Het feest van Charles Michel.
Premier Michel. Altijd in voor een feestje. Hij wou per se in de Pulsar, de nieuwste attractie van Walibi. Dan word je drie keer na elkaar in een soort vrije val heen en weer gekatapulteerd. Dat doet wat met je lijf.
Ik vrees alleen dat hij toch iets te veel is blijven botsen, daar in die Pulsar. Want nadien, had hij het toch niet meer allemaal op een rijtje.
“In heel Europa zien we een terugkeer van het communisme.” Dat zei hij. Onze premier. Altijd alert. Zou hij weten dat hij bijna Karl Marx citeerde? De openingszin nog wel, van het Communistisch Manifest. Ik lees hem even: “Een spook waart door Europa – het spook van het communisme. Alle machten van het oude Europa hebben zich tot een heilige drijfjacht tegen dit spook verbonden.”
Het spook is dus terug. En premier Michel wil een nieuwe klopjacht. Want, zo zei hij vorige week in Walibi: “Het communisme neemt de mensen hun vrijheid af, doet de armoede stijgen en zorgt voor sociale achteruitgang.”
Deze regering moet haar pensioenplannen intrekken. Helemaal
Even diep ademhalen toch.
En dan zeggen we rustig: mijnheer Michel, u moet stoppen met aan projectie te doen. Want alles wat u het communisme verwijt, is uw regering vandaag zélf aan het realiseren.
Vrijheid? Het is uw regering die de mensen verplicht om tot 67 jaar te werken.
Mijnheer Michel, U moet stoppen met aan projectie te doen. Alle onheil dat u ons verwijt bent u zelf aan het realiseren
Sociale achteruitgang? Het zijn uw regeringspartijen die de bijl zetten in alle sociale verworvenheden, en daar nog fier op zijn ook.
Armoede? Bijna 1 miljoen vrouwen in ons land leven in armoede, en nog eens 700.000 mannen. Hier op ManiFiesta zijn mensen die voor het eerst van hun leven de zee zien.
Laten we serieus blijven. Uw besparingsdoctrine is niet meer van deze tijd. Het is tijd voor een nieuwe wind. Een linkse wind, met frisse ideeën.
Maar, volgens premier Michel begrijpen we hem verkeerd.
Zijn regering wil niet aan de pensioenen zitten. Neen, ze wil de pensioenen “herwaarderen”. Ik verzin het niet.
Gwendolyn Rutten deed er nog een schep bovenop. “Niemand gaat pensioen verliezen”, aldus mevrouw Rutten op tv. Integendeel zo zei ze, “met deze regering krijg je er pensioen bij!"
Even rustig ademhalen. Even overlopen.
Eerst doen ze ons langer werken, tot 67 jaar, ook al stond dat in geen enkel verkiezingsprogramma, van geen enkele partij.
Dan bouwen ze de pensioenen van de leerkrachten af, en die van de treinbestuurders, kinderverzorgsters, brandweermannen en die van de andere publieke dienstverleners.
Vervolgens schaft deze regering de pensioenbonus af, waardoor 150.000 mensen minder pensioen zullen hebben op hun 65ste. Niet meer, maar minder.
En dan, in het Zomerakkoord, beslist deze regering om pensioen af te pakken van 50-plussers die op oudere leeftijd ontslagen worden of op brugpensioen gaan. Tot 165 euro minder per maand.
Wekenlang zijn N-VA, Open Vld en CD&V daarover nu al aan het ruziemaken. “Er is wél een akkoord”. “Er is géén akkoord”. Wat is het nu? Wie gelooft die ministers nog?
Als de regering vandaag niet durft te raken aan het pensioen van 50-plussers, dan is dat omdat ze schrik heeft van het massale verzet in heel de samenleving, van de vakbonden tot de PVDA. Handen af van onze pensioenen.
Maar het is nog niet gedaan. Want de regering wil ver gaan. Ze willen de komende twee jaar nog eens 300 miljoen extra besparen in onze pensioenen, dat is vijftien keer het bedrag dat men hoopte op te halen bij de 50-plussers. Daarom starten wij met ‘actie alarm’.
Wij zullen geen enkele besparing op ons pensioen aanvaarden, kameraden. En wij zullen dat gevecht winnen, zoals we ook het gevecht tegen de Turteltaks gewonnen hebben!
Misschien moeten onze ministers toch eens écht gaan werken. Een dag op Volvo, bijvoorbeeld
Misschien zouden onze ministers toch eens écht moeten gaan werken.
Als leraar voor een veel te grote klas.
Als nachtverpleger, helemaal alleen op een afdeling met dementerende bejaarden.
Of in volcontinu. De vroege. De late. De nacht. Weekends. 42 jaar lang. En dan uitkijken naar vervroegd pensioen. En dan te horen krijgen dat je toch nog langer moet werken.
Of een dag als automobielarbeider op Volvo, waar je exact 71 seconden hebt om je job te doen voor de volgende auto komt. Weet ge wat ze op Volvo zeggen? “We werken ons kapot, mijnheer”, dat zeggen ze op Volvo. “Er wordt met ons geen rekening gehouden.” Geen rekening mee gehouden, mijnheer Michel, met zij die de economie doen draaien.
Sociale vooruitgang, mijnheer Michel, dat is niet de afbraak van de pensioenen, maar de versterking van onze pensioenen. Wij geloven in mensen.
Het moet gedaan zijn met bejaarden in armoede te laten leven, terwijl er zoveel rijkdom is in ons land.
Wij vragen dat het pensioen gelijk is aan drie vierde van het vroegere loon, en niet de helft, zoals nu vaak het geval is.
Wij vragen een minimumpensioen voor iemand die heel zijn leven gewerkt heeft, aan 1.500 euro per maand, en geen 1.200 euro zoals nu het geval is.
Wij zeggen: geef alle mensen een menswaardige oude dag. Dat is sociale vooruitgang!
De actiedag van de publieke dienstverleners is de actiedag van ons allemaal
Beste vrienden,
Vandaag is het zondag. Het is weekend. En aan wie hebben we dat te danken?
Juist, aan de strijd van de arbeidersbeweging.
Morgen kunnen onze kinderen naar school. Ze moeten niet meer werken in de mijnen of de textiel. Hoe komt dat?
Juist, door jarenlange strijd.
En overmorgen zijn wij zijn beschermd tegen ziekte, tegen ongevallen of malheur. Is dat vanzelf gekomen?
Neen, wij hebben een collectieve pot ingelegd, de sociale zekerheid.
Wie heeft dat allemaal gerealiseerd, beste kameraden? Dat waren de vakbonden. Dat was de arbeidersbeweging.
En toch durft Bart De Wever vandaag zeggen: “Ik word er echt ongemakkelijk van als ik die mensen bezig hoor.”
Dan heeft hij het over vakbondsmensen, beste vrienden en kameraden. Dan heeft hij het over activisten. Dan heeft hij het over iedereen die in dit land ooit op straat is gekomen voor sociale vooruitgang. Dan heeft hij het over jullie.
Walen, Vlamingen en Brusselaars hebben samen de sociale zekerheid opgebouwd, niet de separatisten
Wel, ik zal het blijven herhalen. De beweging van De Wever heeft niets bijgedragen aan de opbouw van onze sociale zekerheid. Niets. Geen ene moer. Dat hebben Walen, Vlamingen en Brusselaars samen gedaan. Niet de separatisten. Maar de arbeidersbeweging. En ik zal dat blijven herhalen, tot Bart De Wever er ongemakkelijk van wordt. Wij zijn één. Nous sommes un.
Deze regering wil nogmaals geld halen in de publieke dienstverlening. Onder-financiering. Geen aanwervingen meer. Te weinig personeel. Te weinig middelen. Inefficiënte maatregelen. Geen beschermd statuut meer. Stijgende tarieven, zoals bij trein, tram en bus. En dan, als alles is uitgehold: privatiseren.
Niet met ons, beste kameraden en vrienden, niet met ons!
Daarom steunen wij actief: de reactie-dag van 10 oktober 2017. Wij zullen er zijn, op de actiedag van de publieke diensten. Dat wil zeggen: op de actiedag van ons allemaal. Van ons allemaal.
Want:
het is onze sociale zekerheid,
het zijn onze pensioenen,
en het zijn onze publieke diensten
Onhoudbaar is het, als een kleine elite weigert om belastingen te betalen
Onze sociale zekerheid, ons pensioen, onze publieke diensten: volgens Charles Michel is dat allemaal “onhoudbaar”.
Weet je wat “onhoudbaar” is, mijnheer de eerste minister? Dat een kleine elite van extreem rijke profiteurs 70 miljard euro verbergt in belastingparadijzen. Dát is onhoudbaar.
“Onhoudbaar”, mijnheer Michel, is het fiscale cadeauprogramma van uw eigen regering. Uw eigen minister van Financiën zit er weeral 2,3 miljard euro naast. Niet omdat hij niet kan rekenen. Wél omdat hij een blind geloof aanhangt. Dat alles opgelost zal geraken door nog meer cadeaus aan het grootbedrijf. Niet dus. Ze potten alleen maar meer op, en dan zoekt al dat geld zich de weg van de minste weerstand, richting Bahama’s.
In Walibi beweerde eerste minister Charles Michel dat ons programma onbetaalbaar is. Dat het de gewone burger is die ervoor zal opdraaien en de middenklasse, die het nu al zo moeilijk heeft.
Wel, mijnheer Michel, het is niet de gewone burger die miljarden euro’s parkeert in Panama.
En neen, mijnheer Michel, het is niet de middenklasse die haar geld massaal versluist naar de Kaaimaneilanden.
Het is tijd, beste vrienden, dat de grote fiscale fraude kordaat wordt aangepakt. Het is dat we de grote vissen vangen, in plaats van op de kleintjes te jagen. Het is tijd voor een miljonairstaks.
Wij willen niet dat mensen tegen elkaar worden opgezet. Wij willen niet dat de gewone burger betaalt. Wij willen dat multinationals belastingen betalen zoals iedereen
Beste premier, weet U wat nog “onhoudbaar” is? Het is onhoudbaar dat U het grote geld laat lopen, en de kleine man laat oppakken. Letterlijk. De meest kwetsbaren. Dag na dag volgen de zegeberichten. Hoeveel mensen de staatssecretaris van Asiel en Migratie die dag heeft laten oppakken. Hoeveel minderjarigen hij die dag heeft laten arresteren. Theo Francken. Fier op Facebook. Fier op Twitter. Dat hij kinderen laat arresteren. Kinderen beste vrienden. Mensen op de vlucht.
En zo creëert hij hetze. Op vraag van de N-VA. Met een taalgebruik dat hij wellicht leerde van Bob Maes. Zijn goede vriend. Oprichter van de VMO. Opkuisen. Zo zet Theo Francken fier op zijn berichten. Mensen zonder papieren. Opkuisen. Dat is geen ‘slip of the tongue’. Dat is een uitgekiende, strategische provocatie van een regering die haat na haat predikt om inlevering na inlevering te laten slikken.
Theo Francken organiseert de haat opdat niemand nog het evidente zou zien. Dat uit ons land elke dag massa’s geld wordt weggesleept. Massa’s geld. Zeventig miljard euro.
Wij willen niet dat mensen tegen elkaar worden opgezet. Wij willen niet dat de gewone burger betaalt. Wij willen dat multinationals belastingen betalen zoals iedereen.
Wij kunnen er iets aan doen. Maar dan zullen we nu moeten investeren
Beste vrienden,
Ik weet niet of jullie die foto hebben gezien? Van het La Bella Vita-rusthuis in Dickinson, in de Verenigde Staten. Getroffen door de overstroming. Op de foto is te zien hoe een oude vrouw in haar rolstoel zit te wachten terwijl het water al tot aan haar middel komt. Naast haar zit een andere vrouw in de zetel, in het water. Veel bewoners van het verzorgingstehuis waren te slecht te been om zichzelf naar het droge te brengen.
Gelukkig waren er de hulpverleners. Gelukkig bestaat er nog een publieke dienstverlening die op gang komt na zo’n ramp. Dat is de kracht van collectieve actie. En die kracht kan nog veel groter zijn, als ze preventief kan werken, zoals in Cuba.
Orkanen hebben altijd bestaan. Maar de klimaatverandering maakt wel dat ze steeds feller worden, en dat ze wellicht steeds vaker zullen terugkomen. Irma was een monster. Een orkaan groter dan Frankrijk.
En ver weg van de camera’s is de tol nog groter. In India, Bangladesh en Nepal zijn 41 miljoen mensen getroffen door overstromingen. Eén derde van Bangladesh staat onder water. Huizen zijn weggespoeld, de oogst is vernietigd, honderden mensen verdronken.
“Let’s talk about climate change”, reageerde klimaatactiviste Naomi Klein. Ze heeft gelijk.
Wij willen investeringen in het openbaar vervoer. En geen besparingen. Niet bij de NMBS, niet bij De Lijn, niet bij de TEC, niet bij de MIVB
Dat is niet alleen een kwestie van ecologisch bewustzijn, maar ook van sociale rechtvaardigheid. Het rusthuis in Texas, de watersnood in Bangladesh: de meest kwetsbaren worden het hardst getroffen.
Wij kunnen er iets aan doen. Maar dan zullen we nu moeten investeren. Investeren is de beste preventie. Publieke investeringen in voorzieningen en collectieve actie. Publieke investeringen om te kunnen plannen, ja plannen, en reguleren. Om te verhinderen dat onze planeet straks nog meer opwarmt.
Wij willen klimaat-neutrale steden, met duurzame energieproductie.
Wij willen windmolenparken in openbaar bezit, en zonnepanelen op scholen en openbare gebouwen.
Wij willen iedereen recht geven op duurzame en betaalbare groene stroom.
Wij willen investeringen in het openbaar vervoer. En geen besparingen. Niet bij de NMBS, niet bij De Lijn, niet bij de TEC, niet bij de MIVB.
Investeringen, geen besparingen.
Ook daarom zijn wij erbij, op de acties van 10 oktober. Zij aan zij met de mensen die opkomen voor onze openbare diensten.
Wij geloven in creativiteit, wij geloven in inzet, wij geloven strijd, wij geloven in mensen
Beste vrienden,
De schrik zit er wel degelijk in, daar bij Charles Michel.
De 30-urenweek: communisme!
De miljonairstaks: extremisme!
Gratis wijkgezondheidscentra: populisme!
PVDA: restafval!
De schrik zit erin. De schrik van een regering die over haar eigen voeten struikelt. Geen pensioen meer kan bieden. Geen koopkracht kan bieden. Geen serieuze klimaatinspanning kan bieden. Geen begrotingsevenwicht kan bieden. Geen hoop kan bieden.
En dus wel moet grossieren in angst. Groothandelaars van de angst, dat zijn ze.
Deze regering kan geen enkele hoop meer bieden, en moet dus wel grossieren in angst
Ze zaaien angst, omdat ze zelf angstig zijn. Of, zoals Raoul Hedebouw het zegt in het parlement: “Ze zitten met de peut.”
Ze zitten met de schrik omdat de zelfbediening, de postjespakkerij en graaicultuur steeds meer onder druk komen te staan.
Ze zitten met de schrik omdat ze andere voorbeelden zien, van volksvertegenwoordigers die wél aan een gewoon werknemersloon leven.
Ze zitten met de schrik omdat de authentieke linkerzijde van morgen vandaag de wind in de zeilen heeft.
Ja beste vrienden en kameraden, er is wat aan het veranderen. Ook in ons land. Vandaag die van Volvo, morgen die van de openbare diensten, en overmorgen iedereen over zijn pensioenen. Er komt een sociale golf op, tegenover graaizucht en angst. Doe mee, Join The Wave!
Het is de frisse golf van vernieuwing, die we dringend nodig hebben. Een ontembare golf. Hier op ManiFiesta, in Barcelona bij Ada Colau, in de straten van Frankrijk tegen de nieuwe arbeidswet van Macron.
Goede peilingen zijn altijd bemoedigend. Maar een peiling verandert de wereld niet. Wij hebben nood aan een sterke ruggengraat voor de stormen die gaan komen. Wij zijn een jonge partij, nieuw in het parlement en ook nieuw in heel wat steden en gemeenten. We hebben jouw hulp nodig. Wij geloven in mensen, wij geloven in talenten, wij geloven dat iedereen eigen creatieve vaardigheden heeft.
Ik wil een warme oproep doen. Sluit je vandaag aan bij de PVDA, en werk samen met ons in een creatieve golf tegenover elitaire centen.
Wij hebben jouw talent écht nodig, om een andere samenleving te maken. Laten we samen strijden en de aarde herwinnen, zoals de Franse dichter Paul Eluard het zei:
“Je hebt niet alles nodig om de wereld te maken
Gelukkig zijn, dat heb je nodig, niets anders
Je moet klaar kunnen zien, om gelukkig te zijn
En strijden zonder op te houden
(...)
Laten we niet wachten, recht onze rug
De aarde herwinnen
We weten: ze is van ons”
Dank u, ManiFiesta!
Join the wave: www.pvda.be/meedoen
Word lid: www.pvda.be/lid-worden
