Skip to content

De Antwerpenaar gaat de besparingen en de belastingverhogingen wél voelen

De Antwerpenaar gaat de besparingen en de belastingverhogingen wél voelen

Het Antwerpse stadsbestuur (N-VA, Vooruit, Open VLD) maakte gisteravond haar meerjarenplan voor de komende drie jaren bekend. Omwille van de indexatie van de lonen en de stijgende energieprijzen, moet de stad financiële keuzes maken. “Het is duidelijk dat de stad de factuur van de crisis wil doorrekenen aan haar burgers. Ze gaat verder in de afbouw van haar personeel wat de dienstverlening onder druk zet. Ze zadelt burgers op met verdoken pestbelastingen. Dat de Antwerpenaar dit niet gaat voelen is te gek voor woorden. Deze maatregelen verscherpen de crisis. De stad kan perfect extra middelen vinden bij de Vlaamse regering en haar eigen onnodige investeringsprojecten schrappen”, reageert Peter Mertens, PVDA-fractieleider in de gemeenteraad.

In tijden van crisis zoals vandaag verwacht je dat een overheid haar burgers, haar verenigingen en zelfstandige ondernemers beschermt. Dat er gezocht wordt hoe men de welvaart beter kan verdelen. “Dit stadsbestuur blijft vastzitten in haar enge logica: besparen op personeel, op de districten en op cultuurhuizen en jeugdverenigingen. Daarnaast worden de burgers extra pestbelastingen opgedrongen met dure vuilniszakken, dure parkeerborden, en hogere prijzen om te gaan sporten. Dat telt allemaal door. Dat dit niemand gaat pijn doen, dat is te gek voor woorden”, stelt Mertens.

40 miljoen wil dit stadsbestuur jaarlijks besparen op verschillende beleidsdomeinen. Een ‘efficiëntie-oefening’ heet dat dan heel eufemistisch. “Weeral is het personeel de grootste besparingspost”, zegt Mertens. “Men gaat collega’s die ziek zijn of op pensioen gaan minder snel vervangen. Maar de rek is op bij het personeel. Je moet nu al wekenlang wachten om een afspraak te krijgen bij een stadsloket. De kinderverzorgsters zitten met de handen in het haar en laten duidelijk merken dat negen kinderen per begeleider teveel is. De dienst stadsreiniging, de mensen van de vuilkar, werken zich uit de naad en toch blijft er nog te veel vuil op de straat liggen. De service zal erop achteruit gaan. Dat is niet respectvol tegenover de Antwerpenaar die correct zijn belastingen betaalt, noch tegenover de personeelsleden die hun uiterste best doen.”

De stad voert zogezegd geen belastingverhoging door. “Dat is de typische truuk van de foor”, weet Mertens. “Op je jaarlijkse belastingbrief zie je misschien geen verschil, maar in je portefeuille des te meer. Enkele centiemen meer voor de vuilniszak, enkele euro’s meer voor een zwembeurt en een tiental euro’s voor een parkeerverbodsbord. Dat lijkt misschien weinig, maar die kleine bedragen tellen serieus door, zeker naast de stijgende energiefactuur en de maandelijkse huur.”

Nochtans zijn er andere mogelijkheden. “Ten eerste moet het stadsbestuur bij de Vlaamse overheid aankloppen. Die verhoogt haar subsidies aan de steden en gemeenten - denk aan het gemeentefonds - slechts met 3,5% en niet volgens de werkelijke index die veel hoger ligt. Het geld dat de stad Antwerpen hierdoor misloopt op vier jaar is 232 miljoen. Het is niet normaal dat Vlaanderen de lokale besturen niet volledig ondersteunt en het stadsbestuur van Antwerpen hoeft dit niet te pikken. Daarnaast moeten we met de kam door de prestigeprojecten, denk maar aan de onmogelijke fietsersbrug over de Schelde of de absurde ondertunneling van de Scheldekaaien. Het is heel pijnlijk dat Vooruit met deze begrotingswijziging akkoord is gegaan”, besluit Mertens.