Met de Prijs Franken Teut wil PVDA Antwerpen initiatieven en organisaties in de bloemetjes zetten, die al te dikwijls in de marge van de grote verslaggeving blijven. Mensen die eigenlijk alle aandacht verdienen, omdat ze opkomen voor meer rechten, een rechtvaardige en gezonde samenleving, voor betere levensomstandigheden, voor een toegankelijke cultuur... Zo werd de Prijs Franken Teut vorig jaar uitgereikt aan de arbeiders van Case New Holland en de Antwerpse metaalvakbonden (zie foto hierboven).
Voor de Prijs Franken Teut 2019 weerhielden we dit jaar maar liefst acht genomineerden. Hieronder vind je een woordje uitleg over elk van hen.
Het actiecomité Red Onze Kleiputten
“De kleiputten” is het populaire natuurgebied tussen Terhagen, Boom en Reet. Ooit werd er klei ontgonnen, daarna werden delen gebruikt als stort. Maar de natuur is sterk en zowel riet, bos, paddenstoelen, buizerds als dikkopjes veroverden het terug. Provincie Antwerpen wil alles bedelven onder 20 meter grond, om het asbest dat er gestort werd legitiem af te dekken. Met grond die men goedkoop kan recupereren van de Oosterweelwerf. Dit is buiten het erg actieve buurtcomité gerekend. Met open brieven, info-avonden en actiemomenten wisten ze druk uit te oefenen zodat de stortplaatsen werden afgedekt met plastiekfolie. En de rest van het natuurgebied dat moet behouden blijven. Meer info
De Parkwijk Bastards
Op 3 juni kregen de senioren van de Parkwijk in Niel te horen dat alle 30 seniorenwoningen voor het einde van het jaar ontruimd moesten zijn. De kosten voor de renovatie waren zogezegd te hoog voor de gemeente. Maar de kranige bewoners lieten zich niet zomaar uitzetten en doopten zich om tot de “Parkwijk Bastards”. Samen met de lokale PVDA-afdeling trokken de bastards naar de pers. Ze verspreidden een flyer en deelden affiches uit. Op de eerste schooldag stonden ze met hun petitie aan de schoolpoorten. De solidariteit bij de Nielenaren en in heel de streek groeide met de dag. Door hun acties dwongen de senioren af dat er voor hen gezorgd zou worden zoals het hoort. Meer info
De actiegroep Kunststudenten Antwerpen
Deze actiegroep wil studenten en scholieren van de Kunsthumaniora, de Academie en het Conservatorium organiseren om hun stem te laten horen, tegen de besparingen van de regering Jambon. Ze beseffen al te goed dat die besparingen erop gericht zijn kritische stemmen monddood te maken. Dit symboliseerden ze in hun eerste actie door de standbeelden in Antwerpen letterlijk de mond te snoeren met gele ducttape. Ze kijken ook verder dan enkel de kunstensector en werken mee in Vuurwerk en Hart boven Hard om de besparingen in de openbare diensten, de zorg, socio-culturele verenigingen... te kunnen tegengaan. Ze zijn nog maar net begonnen, maar broeden op veel meer. We hebben er het laatste nog niet van gehoord. Meer info
Antwerpse klimaatjongeren
De Students For Climate-beweging bracht samen met de scholieren honderden Antwerpse jongeren bijeen voor wekelijkse klimaatbetogingen in Brussel en manifestaties in Antwerpen. Het elan van de klimaatjongeren heeft iets losgemaakt in de samenleving. “De ecologische transitie zal sociaal zijn, of ze zal niet zijn. Geen asociale taksen die mensen met een laag of gemiddeld inkomen het hardst treffen. Laat de grote vervuilers betalen”, zeggen de studenten. Meer info
Het gemeentepersoneel Edegem en hun vakbonden
In november maakte het N-VA gemeentebestuur van Edegem een drastisch plan bekend: 93 jobs zouden geschrapt worden bij het gemeentepersoneel. Gemeentelijke initiatieven en diensten zoals de huisvuilophaling, een kunstenhuis, de dienst onthaalmoeders en de buitenschoolse kinderopvang worden uitbesteed of stopgezet. Patrimonium wordt uitverkocht. Het gemeentepersoneel ging er tegenin, samen met Edegemse verenigingen en bezorgde inwoners. Met meerdere mobilisaties, met petities, met creatieve acties. Het gemeentebestuur wil haar harteloze plannen doorzetten en stemde de meerjarenplanning, maar het personeel kondigde nieuwe acties aan voor begin 2020. Meer info
De actievoerders voor het behoud van het Grimstedebos
Het Grimstedebos is een kleine groene long op slechts 500 meter van de Grote Markt van Turnhout. Toen een projectontwikkelaar zijn ogen had gericht op het gebied leek het lot van het stadsbos beslecht: de bomen zouden worden gekapt en het terrein zou worden volgebouwd met appartementsblokken. Maar buurtbewoners, Natuurpunt en klimaatjongeren beslisten daar anders over. Ze onderstreepten het belang van groene longen in het centrum van de stad, ze voerden actie en gingen in beroep bij de provincie. De projectontwikkelaar en het stadsbestuur (N-VA, Groen, sp.a en CD&V) beten in het zand en het Grimstedebos werd gered. Een voorbeeld voor iedereen die opkomt voor leefbare en groene wijken. Meer info
De poetsvrouwen van Brasschaat
Het Brasschaatse OCMW stopt met het verlenen van poetshulp aan huis. Halsoverkop vernemen de 50 poetsvrouwen dat hun job niet meer tot de kerntaken van de gemeente behoort. Enkele vrouwen namen zelf de touwtjes in handen en richtten een chatgroep op om alle poetsvrouwen te informeren en antwoorden te geven op de bezorgdheden. Ze namen deel aan een protestactie met spandoeken en een lied en doken massaal de raadzaal van de gemeenteraad in om druk te zetten op de beslissing. Ondanks de stopzetting blijven de initiatiefnemers elkaar steunen. De poetsvrouwen zijn bezorgd voor het verlies van hun eigen job maar hun bekommernis is nog groter voor hun klanten, voor wie ze zoveel meer betekenen dan een poetshulp.
Dalilla Hermans
Vijf jaar geleden publiceerde Dalilla Hermans een open brief over het racisme dat ze dag in dag uit meemaakte. Met een duidelijke oproep: “Het wordt tijd dat erover kan en mag gepraat worden. NU.” En dat deed ze. Vijf jaar lang zwengelde Hermans het debat over hoe we racisme kunnen aanpakken aan. In haar boek “Brief aan Cooper en de wereld” vertelde ze door middel van een brief aan haar oudste zoon haar levensverhaal. Ze toonde een oeverloos geduld bij het dagelijks aankaarten van onrecht. Ze ging in gesprek met mensen die haar aanvankelijk uitschelden op Facebook en verviel zelf geen enkele keer in schelden. Ze ging nooit in de aanval maar probeerde oorzaken te achterhalen en emoties te counteren met feiten. Op die manier opende ze voor veel mensen de ogen en inspireerde ze vele anderen om niet langer te zwijgen. Meer info
