TOEGANKELIJKE STAD
Auditieve, visuele, motorische of verstandelijke beperkingen zijn een realiteit voor meer dan 70.000 inwoners van Antwerpen. Bovendien wordt de bevolking van de stad ouder. Toegankelijkheid is dan ook meer en meer van belang. We willen van Antwerpen een toegankelijke stad maken waar alle inwoners en bezoekers gelijkwaardig en onbelemmerd toegang hebben tot alles waar ze recht op hebben. Om onze doelstelling daadwerkelijk te realiseren vertrekken we van de inwoners met een beperking en we betrekken hen van A tot Z.
Achtergrond
We kiezen voor een inclusieve stad waar personen met een beperking niet stoten op allerlei hindernissen om ten volle aan het leven te kunnen deelnemen. Om dat te realiseren zijn extra inspanningen nodig. Want meer dan 70 000 inwoners van onze stad hebben auditieve, visuele, motorische of verstandelijke beperkingen. En door het ouder worden van de bevolking groeit het belang van de toegankelijkheid nog.
Het internationaal Verdrag inzake de Rechten van Personen met een Handicap onderstreept de noodzaak van het bevorderen en beschermen van de mensenrechten van alle personen met een beperking. Het beleid van onze stad moet daaraan beantwoorden. Een beperking wordt een handicap door een onaangepaste omgeving. Telkens zijn concrete aanpassingen nodig om obstakels weg te werken, zodat personen met een beperking ook kunnen deelnemen aan een activiteit, de arbeidsmarkt, een scholing, of ook kunnen genieten van een dienst.
Zulke aanpassingen komen vaak niet alleen personen met een beperking ten goede. Ook mensen die zich om allerlei redenen minder goed kunnen verplaatsen – een kwetsuur, een zware boodschappentas of een buggy bijvoorbeeld – zijn ermee geholpen. Degelijke stoepen en veilige oversteekplaatsen zijn voor iedereen een goede zaak.
Voor veel oudere mensen is het ook een groot pluspunt om in gemakkelijk begrijpbare taal te kunnen communiceren. Slotsom: een integraal toegankelijke publieke ruimte is de sleutel naar volwaardige maatschappelijke integratie en participatie van iedereen. Het getuigt van respect voor mensen.
Hier blijft het beleid vaak steken in grote woorden en algemene beloftes zonder dat daden volgen. Werk maken van concreet te ontwikkelen voorstellen en van gedetailleerde plannen, daar draait het om. Zo geven we mensen met een beperking eindelijk echt een stem in adviesorganen, controlemechanismen en beleidskeuzes. Het komt eropaan de betrokkenen echt te betrekken in het proces. Pas dan kunnen we effectief, en niet alleen in woorden, vooruitgang boeken.
We hebben al een mooie geschiedenis van strijd voor toegankelijkheid bij het openbaar vervoer, waar we betrokken experten bij betrekken. En in Borgerhout ziet PVDA-districtsschepen Ben Van Duppen samen met een seniorenraad toe op de toegankelijkheid bij alle plannen voor het openbaar domein. Hij organiseerde een brede bevraging onder de Borgerhoutse senioren en trok er met groepjes op uit om de pijnpunten op het terrein in kaart te brengen en ze stapsgewijs onder handen te nemen. Ook PVDA-gemeenteraadslid Mie Branders zette regelmatig pijnpunten op de agenda. Zo kreeg de oversteekplaats aan het Operaplein na haar interventie een geluidssignaal bij een aankomende tram.
Een beleid dat wil weten welke concrete inspanningen er nodig zijn en welke prioriteiten zich stellen, vertrekt van de mensen met ervaring ter zake. Inwoners die leven met een beperking zijn de echte experten, maar in de controleorganen en adviesbureaus worden zij nauwelijks tewerkgesteld of betrokken. Dat moet veranderen.
Mensen voelen zich gehandicapt als de omgeving niet is aangepast aan hun mogelijkheden. Daarom is ondersteuning nodig om de omgeving, de dienstverlening en de hulp toegankelijk, bruikbaar, begrijpelijk en dus comfortabel te maken voor iedereen. Dat gebeurt het best door samenwerking tussen deskundigen, gebruikers en beleidsmakers.
Wat wij willen
Een. Echte toegankelijkheid dankzij de inzichten van ervaringsdeskundigen
- Om de problemen in kaart te brengen, organiseren we een rondvraag bij middenveldorganisaties en personen met een beperking en hun zorgverleners.
- We richten een gespecialiseerd meldpunt op rond problemen inzake toegankelijkheid.
- We richten een Toegankelijkheidsfonds op zodat we prioritaire zaken qua toegankelijkheid meteen kunnen aanpakken.
- We richten een eigen ATO (Adviesbureau Toegankelijke Omgeving) op in Antwerpen. We doen een beroep op mensen met corresponderende ervaring bij het plannen van aanpassingen en in de werking van het ATO.
Meer achtergrondinformatie
We hebben het allemaal wel eens gezien: een aangepast toilet voor rolstoelgebruikers achter een trap of achter een steil hellend vlak waar zelfs onze beste wielrenners niet aan zouden beginnen. Goede wil genoeg, maar men laat na ervaringsdeskundigen te betrekken. Daar moeten we dan ook als eerste punt aan werken: de juiste mensen op de juiste plaats.
Wij zijn ervan overtuigd dat mensen met een beperking het best geplaatst zijn om aan toegankelijkheid te werken. De adviesbureaus en controleorganen zijn de juiste plek voor hen.
We veranderen de samenstelling van de adviesorganen op zo’n manier dat voor alle plannen minstens één iemand met de corresponderende levenservaring de specifieke aanpassingen evalueert. Aanpassingen voor rolstoelgebruikers, bijvoorbeeld, worden dan altijd mee geëvalueerd door een rolstoelgebruiker. Op die manier kunnen we de problemen op een correcte manier aanpakken, zodat we zeker zijn dat ze voor maximale toegankelijkheid zorgen voor iedereen: senioren, mensen met een beperking, ouders met een buggy enzovoort.
Om de concrete probleempunten in kaart te brengen zullen we vervolgens een rondvraag lanceren bij betreffende organisaties en vzw’s en hun leden. We richten ook een meldpunt op, bemand met experten, zodat elke Antwerpenaar problematische toestanden voor personen met een beperking kan melden. We bundelen al die zaken en geven ze een welbepaalde prioriteit.
Hier prioriteiten stellen is vaak een probleem voor beleidsmakers: toegankelijkheid en aanpassingen voor mensen met een beperking en voor senioren staan vaak onderaan het lijstje. Wij willen dat er altijd middelen voorhanden zijn voor dringende zaken en richten daarom een toegankelijkheidsfonds op dat direct middelen beschikbaar stelt voor dringende problemen. Zo vermijden we dat inwoners soms jaren moeten wachten op een verandering.
We richten het Adviesbureau Toegankelijke Omgeving (ATO) op. Dit bureau bundelt de expertise over toegankelijkheid in de stad en zorgt ervoor dat in verschillende stedelijke beslissingen de mensen met corresponderende ervaring hun input kunnen geven. Zij kunnen er optimaal voor zorgen dat de toegankelijkheid in de praktijk wordt gerealiseerd en dat we fouten voorkomen, die dan achteraf moeten rechtgezet worden.
Twee. Toegankelijke stadsdiensten en gebouwen
- Hindernissen voor mensen met beperkingen gaan we verwijderen, vervangen of overbruggen in alle publieke gebouwen.
- We zorgen ervoor dat nodige hulpmiddelen er zijn om op de publieke diensten een beroep te kunnen doen.
- We passen de principes van Universal Design toe om gebouwen en omgevingen toegankelijk te maken voor iedereen. We doen toegankelijkheidscontroles van alle plannen en projecten van de stad.
Meer achtergrondinformatie
De fysieke toegankelijkheid van administratieve gebouwen, scholen, sport- en cultuurinfrastructuur van de stad is nog altijd geen evidentie. Ze moet vanuit het oogpunt van mensen met een beperking geconcipieerd zijn. Maar er zijn nog heel veel drempels. Deze bekommernis van toegankelijkheid dient er te zijn van bij de start, bij ieder project. Aanpassen achteraf is moeilijker, minder efficiënt en duurder.
Niet alleen de toegang is belangrijk, stadsgebouwen en diensten moeten ook aangepast zijn voor gebruik. Balies of loketten op ooghoogte van een rolstoelgebruiker, aanpassingen in gebouwen voor blinden: dat alles is noodzakelijk, willen we van Antwerpen een echt inclusieve stad maken.
Zo zorgen we bijvoorbeeld in de openbare zwembaden en zwemvijvers voor hoog-laag bedden en tilliften in minstens één kleedkamer voor personen met een beperking. Want een openbaar zwembad en een zwemvijver zijn pas echt openbaar als alle voorzieningen aanwezig zijn zodat personen met eender welke beperking er ook zorgeloos gebruik van kunnen maken.
We zorgen met mensen met ervaring ter zake ook voor een degelijke controle van projecten en plannen van de stad en van alle opdrachten van AG Vespa en Woonhaven. Zo gebeuren er geen fouten meer die we achteraf moeten rechtzetten.
Drie. Toegankelijke openbare ruimte
- In iedere publieke ruimte vermijden en verwijderen we hindernissen. We letten op voldoende en gepaste fysieke indicatoren voor blinden en zorgen voor voldoende en goed toegankelijke openbare toiletten.
- We moedigen winkels en horeca aan hun zaken maximaal toegankelijk te maken, ook de toiletten.
- We controleren dat terrassen, bouwwerven en andere zaken in de openbare ruimte de wettelijke bepalingen strikt naleven.
- De stedenbouwkundige verordening voor toegankelijkheid in het vergunningenbeleid passen we strikt toe en we handhaven de regels ervan.
- We versterken de expertise en controle. We ijveren daarom voor opleidingen voor professionals uit de bouwsector en voor internationale samenwerking.
Meer achtergrondinformatie
De openbare weg blijft voor velen een soms letterlijke valkuil: slecht onderhouden stoepen, moeilijke oversteekplaatsen, onoverkomelijke hinder aan bouwwerven. Winkels en horeca letten onvoldoende op de doorgang op hun stoepen en op de toegankelijkheid in hun zaak.
Er is onvoldoende toezicht op het naleven van de regels: bij terrassen op publiek terrein, bij bouwwerven waar het voetpad wordt gebruikt, bij het stallen van fietsen en steps, bij het buitenzetten van vuilniszakken en containers enzovoort. De wettelijke bepalingen zijn er, maar er is te weinig controle en zo nodig verbalisering bij overtredingen. Zo blijven hindernissen op voetpaden en pleinen bestaan.
Veilig de openbare ruimte kunnen gebruiken, is belangrijk. Daarom zorgen we voor extra veiligheidsmaatregelen bij de plaatsing van stellingen op het voetpad. Daarbij horen kegels en duidelijke signalisatie en bescherming rond palen en dergelijke om kwetsuren bij botsen te vermijden. Dat alles is geen overbodige luxe wanneer je blind het voetpad gebruikt.
Ook simpele dingen kunnen het verschil maken. Het volstaat de lichten aan een zebrapad voldoende lang op groen te laten staan om ook mensen die slecht te been zijn voldoende tijd te gunnen om veilig over te steken.
We zorgen voor voldoende en toegankelijke openbare toiletten want iedereen moet in alle comfort van onze stad kunnen genieten. We zorgen er prioritair voor dat openbare pleinen als de Groenplaats en het Astridplein aangepast worden in hun nieuw ontwerp. Rolstoelgebruikers en slechtzienden moeten hier hun weg kunnen vinden zonder obstakels en verrassingen.
Vier. Dienstverlening en zorg
- We investeren in de vorming van het stadspersoneel over hoe vlot omgaan met mensen met een beperking.
- We versterken het personeel in de stadsdiensten en -organisaties om mensen met een beperking te begeleiden.
- Wij ondersteunen verenigingen financieel om de continuïteit van hun dienstverlening aan mensen met een beperking te verzekeren en barrières weg te werken.
- We maken parkeren voor thuiszorgverleners tijdens hun werkuren gratis.
- We promoten het plakken van de zorgsticker op garagepoorten en de registratie om van die plekken gebruik te mogen maken.
Meer achtergrondinformatie
Correcte dienstverlening en bijstand aan mensen met een beperking vereisen kennis en vaardigheid, geduld en tijd. Maar dan heb je ook voldoende bekwaam personeel nodig. We investeren in vorming en opleiding van stadspersoneel. Vandaag gebeurt jammer genoeg het omgekeerde. Er verdwijnen loketten, ondanks onze protestacties. Gevolg: werk- en tijdsdruk verhogen. Degelijke hulp bieden wordt zo soms onmogelijk.
Veel inwoners zijn niet op de hoogte van stedelijke diensten. De stad dient mensen met een beperking meer actief te bereiken en hen erover te informeren. Soms durven zij ook geen beroep doen op bepaalde diensten. Stigma is hier een probleem. We waken erover dat de stadsdiensten mee dat stigma helpen wegwerken.
Niet alle mensen met een beperking hebben de middelen om alle barrières te overwinnen. Daarom gaan we vzw’s en verenigingen met een werking rond mensen met een beperking financieel aanmoedigen om zo de continuïteit van hun dienstverlening te verzekeren.
Naast de dienstverlening van de stad is ook die van private hulpverleners cruciaal voor een inclusieve samenleving. Huisartsen, thuisverpleging, kinesisten, thuishulp, persoonlijke assistenten, sterftebegeleiding en familiehulp moeten zonder hindernissen hun werk kunnen doen. We zorgen dat ze gemakkelijk en goedkoop op hun bestemming kunnen geraken en niet gestoord worden bij hun dienstverlening.
Nu gebeurt het nog te vaak dat zij de hulp voor personen met een beperking, ouderen of zieken moeten onderbreken of hen moeten laten wachten omdat ze hun auto niet geparkeerd krijgen of hem opnieuw moeten gaan parkeren omwille van een tijdslimiet op de parkeerplaatsen. Daarom krijgen ze van ons een parkeerkaart, te gebruiken wanneer ze aan het werk zijn.
We willen ook graag dat onze inwoners hulpverleners steunen door hen bijvoorbeeld voor een korte periode te laten parkeren voor de inrit van hun garage of hun oprit. Wij moedigen iedereen aan dit toe te staan, onder andere met promotie van de zorgstickers voor garagepoorten.
Vijf. Communicatie
- We verwachten dat mensen met een beperking positief in beeld komen in de stadscommunicatie. We gaan hen ook meer in beeld laten komen.
- De informatie van de stad moet toegankelijk zijn voor iedereen. We gebruiken klare taal. We bieden informatie in verschillende formats.
- De website van de stad moet voldoende informatie verstrekken over de toegankelijkheid van gebouwen, toiletten en diensten.
- Communicatie vanuit de stadsdiensten naar blinden en slechtzienden gebeurt in een aangepast digitaal format in plaats van op papier.
- Om onwennigheid tegenover mensen met een beperking weg te werken, zetten we in op brede sensibilisering. Het stedelijk personeel krijgt er de nodige opleidingen voor.
Meer achtergrondinformatie
Mensen met een beperking komen te weinig in beeld. In de stadscommunicatie zijn ze dikwijls afwezig. Dat gaan we veranderen, zodat iedereen zich vertegenwoordigd voelt in onze communicatie en het publiek vertrouwd raakt met het beeld van personen met beperkingen. Zo dragen wij ons steentje bij om de onwennigheid tegenover mensen met een beperking naar het verleden te bannen.
Anderzijds blijft ook de communicatie naar de groep mensen met een beperking problematisch. De website van de stad is onvoldoende gebruiksvriendelijk voor blinden en slechtzienden. De informatie van de stad toegankelijker maken voor iedereen begint ook met het gebruik van klare taal. De informatie bieden we aan in verschillende formats zodat ze gemakkelijk kunnen worden vergroot of voorgelezen door de computer. We nemen de richtlijnen van AnySurfer als vertrekpunt en kijken waar we nog verder kunnen gaan
De website van de stad moet aangeven waar je stadsgebouwen met aangepaste toiletten kan vinden en waar zich openbare toiletten bevinden met daarbij de uren waarop ze bruikbaar zijn.
De informatie over toegankelijkheid van gebouwen, toiletten en diensten is belangrijk, niet alleen online, maar zeker ook met geschikte, verstaanbare en zichtbare aanduidingen ter plekke.
Sommige communicatie van de stad gebeurt nog alleen op papier. Voor berichten aan blinden en slechtzienden is deze vorm van communicatie niet geschikt. Ze moet in een aangepast digitaal format gebeuren.
Je kan maar een werkelijk toegankelijke, inclusieve stad zijn voor iedereen als je weet waaraan je daarvoor moet werken. Maar momenteel is er geen duidelijk parcours en geen duidelijke weg voor de communicatie van de inwoners met een beperking naar de stad toe. Dat moet veranderen.
Zes. Onderwijs en tewerkstelling
- We breiden het aantal plaatsen in het stedelijk buitengewoon onderwijs uit.
- We pleiten voor inclusief onderwijs in scholen die aangepast zijn. Dat veronderstelt goede toegankelijkheid maar ook extra ondersteuning voor leerkrachten, de aanwezigheid van de nodige faciliteiten voor zorg en welzijn van elk kind, met aandacht voor goed leerlingenvervoer.
- De quota van tewerkstelling van mensen met een beperking in de stadsdiensten trekken we op naar minimum 5 procent. Met een goed diversiteitsplan krijgen kandidaten met een beperking kansen hun talent in dienst te stellen van de stad, op alle niveaus.
- Wij willen dat de stad voldoende opdrachten toewijst aan maatwerkbedrijven. Dat mag niet gebeuren ten koste van reguliere tewerkstelling.
Meer achtergrondinformatie
Kinderen met een beperking hebben nog altijd niet dezelfde kansen op degelijk onderwijs in hun eigen omgeving als andere kinderen. Jongeren met een beperking hebben zelfs de helft minder kans hoger onderwijs te volgen dan jongeren zonder beperking. Ook hier is er nog veel werk aan de winkel.
De uitdagingen in het onderwijs is groot. De impact van het lerarentekort is niet te onderschatten. In het buitengewoon onderwijs is deze crisis nog groter. Zo is het plaatstekort in het buitengewoon onderwijs in Antwerpen gigantisch. Meer dan 700 kinderen hebben geen plek.
Dit aanpakken vraagt inzet op Vlaams niveau, maar de stad heeft met het stedelijk onderwijs ook een troef in handen. We willen daarom in het stedelijk buitengewoon investeren onderwijs om bijkomende plaatsen te creëren.
Daarnaast pleiten we voor een inclusief onderwijs, georganiseerd op een manier die de zorg voor alle kinderen maximaal maakt. Kinderen, leerkrachten, ouders en directies moeten vandaag te vaak zelf uitzoeken hoe ze het allemaal geregeld krijgen. We zorgen dat inclusief onderwijs op een weldoordachte, goed ondersteunde manier gebeuren. In Vlaanderen gaat 7,5 procent van de scholieren naar het buitengewoon onderwijs. Dat is het hoogste segregatieniveau van personen met leer- of gedragsprobleem of een handicap in het onderwijs in heel Europa. In vergelijking met onze buurlanden is dit zelfs meer dan het dubbele.
Kinderen met een beperking zijn uniek, elk met unieke noden en vaardigheden. Inclusief onderwijs moet daarmee rekening houden om aan de noden van elk kind te voldoen. Laten we een voorbeeld nemen aan Finland, waar gelijk onderwijs voor iedereen en het principe van integratie centraal staan. We streven waar mogelijk naar het opnemen van kinderen met een handicap in het reguliere onderwijs, zodat ze volwaardig kunnen deelnemen aan het leerproces.
Maar een leeromgeving is niet inclusief alleen op basis van de toegankelijkheid ervan. Ook de juiste ondersteuning moet er zijn. Vandaag is de intentie tot inclusie er wel, maar bij gebrek aan middelen en know-how ontneemt de uitvoering ervan de kinderen soms kansen.
We pleiten ervoor dat dat de budgetten voor leersteun verhoogd worden, we willen ondersteuners kinderen met een handicap rechtstreeks in de klas laten begeleiden. We betrekken kinderen en hun ouders actiever bij de zoektocht naar aanpassingen, en pleiten voor de uitbreiding van de lerarenopleiding.
Via extra brede trajecten willen we dat leerkrachten meer vaardigheden en kennis over het lesgeven aan kinderen met een handicap, en over de uitdagingen van het lesgeven in een grootstedelijke context kunnen opdoen. We pleiten ook voor ondersteuning van leerkrachten met opleiding rond de specifieke noden van de kinderen in hun klas. Er is een grote waaier van beperkingen en elk ervan stelt haar eigen uitdagingen.
Het probleem begint bovendien niet eens op school, maar ervoor en erna. Goed leerlingenvervoer is daarom cruciaal.
Mensen met een beperking zijn oververtegenwoordigd in de statistieken van werkzoekenden, al zijn velen van hen niet in die statistieken opgenomen omdat ze zelfs niet officieel als werkzoekende zijn geregistreerd. Hier moet de stad het goede voorbeeld geven. Daarom gaan we voor minimum vijf procent tewerkstelling in de stadsdiensten voor mensen met een beperking. Mits de nodige aanpassingen in uurroosters, werkposten en verloning is tewerkstelling vaak een haalbare kaart. Als stad kunnen we tewerkstelling voor mensen met een beperking ook steunen door meer opdrachten toe te wijzen aan maatwerkbedrijven.
Zeven. Mobiliteit
- Mensen met een handicap moeten mobiel kunnen zijn, met de grootst mogelijke mate van zelfstandigheid.
- We spreken De Lijn en de NMBS aan en verplichten hen betere dienstverlening te garanderen aan personen met een beperking.
- We zorgen voor een aangepaste inrichting van straten, stoepen en oversteekplaatsen. Bij werkzaamheden zorgen we voor een goed aangegeven, veilige doorgang op stoepen en oversteekplaatsen.
- We willen dat stadsbezoekers met een parkeerkaart voor personen met een beperking mogen parkeren op alle reguliere plaatsen en niet enkel op de voorbehouden parkeerplaatsen. We controleren op misbruik.
- We pleiten ervoor dat alle haltes toegankelijk zijn en streven ernaar dat alle trams en bussen volledig rolstoeltoegankelijk zijn.
- We zorgen voor een aanbod van aangepast vervoer voor inwoners die het openbaar vervoer niet kunnen gebruiken.
Meer achtergrondinformatie
Wij willen dat personen met een beperking en mensen die slecht te been zijn, zo zelfstandig mogelijk kunnen leven. Zelfstandigheid veronderstelt dat je je zelfstandig kan voortbewegen door onze stad. Mobiliteit is dan ook een belangrijk aspect van toegankelijkheid.
We beginnen hier bij de basis: een aangepaste inrichting van onze straten, stoepen en oversteekplaatsen. Zo gaan we bij voorkeur egale stenen gebruiken voor de aanleg van voetpaden en pleinen, en geen kasseien. Of op z’n minst een egale strook voorzien voor fietsers, rolstoelgebruikers en ouders met buggy’s. Ook moeten alle straten minstens één voetpad hebben dat ruim en comfortabel genoeg is voor een rolstoel of buggy. Steps en fietsen krijgen keurig een plaats zodat ze voetpaden niet meer versperren. We laten verkeerslichten voor fietsers en voetgangers lang genoeg op groen staan zodat iedereen op eigen tempo veilig kan oversteken.
We stad aangepaste signalisatie voor blinden en slechtzienden aan. Zo maken we het Astridplein bijvoorbeeld toegankelijker voor mensen met visuele beperkingen want hoe kunnen die anders van het openbaar vervoer gebruikmaken? In een straal van 2 km rond instellingen voor blinden en slechtzienden gaan we aannemers verplichten extra maatregelen te nemen bij werven die delen van het voetpad gebruiken. Denk aan bescherming rond de palen van hun stellingen en extra signalisatie gebruiken zoals kegels en lichten om ongelukken en letsels te voorkomen.
Het openbaar vervoer blijft vaak een pijnpunt: te hoge opstap, moeilijke bereikbaarheid van de haltes enzovoort. We lichten de openbaar haltes voor bus en tram door en voorzien de nodige aanpassingen om ze toegankelijk te maken. Vandaag zijn één op drie roltrappen in de Antwerpse premetrostations buiten gebruik. Verschillende stations hebben zelfs geen lift tot aan de perrons. We dringen er bij De Lijn op aan hier prioritair werk van te maken.
Parkeerplaatsen voor mensen met een beperking zijn geen overbodige luxe, toch blijven aanvragen en creatie van nieuwe plaatsen lang aanslepen. We stroomlijnen de procedure en verkorten de wachttijden. Ook herbekijken we de parkeerprocedures voor personen met een blauwe kaart zodat voor bewoners en bezoekers parkeren in de buurt van je bestemming mogelijk blijft. Parkeren met deze kaart moet vlot kunnen in heel de stad en zonder aparte registratie.
Ten slotte gaan we de toegankelijkheid ook strenger controleren op voetpaden en straten, bij werven en parkeerplaatsen. Zodat iedereen zich veilig en wel kan voortbewegen in onze stad.
Acht. Evenementen
- We streven ernaar alle door de stad georganiseerde evenementen maximaal toegankelijk te maken voor mensen met een beperking.
- We zorgen voor een specifieke opleiding voor de medewerkers aan deze evenementen.
- We zoeken naar oplossingen voor de meerkosten van personen met een beperking die altijd een begeleider nodig hebben.
Meer achtergrondinformatie
Mensen met een beperking willen net als iedereen evenementen beleven: sportwedstrijden, concerten, theater en film, museumbezoek enzovoort. Maar ze stoten daarbij nog altijd op veel hindernissen: om er te geraken en om alles optimaal te beleven. Voor sommige bezoekers met een beperking zorgt de noodzakelijke begeleiding ook nog eens voor meerkosten.
Specifieke opleidingen voor de medewerkers van deze evenementen zal het comfort van bezoekers met een beperking verbeteren. En we streven naar oplossingen voor de meerkosten. Voor aanpassingen waardoor mensen met een beperking bij evenementen geïsoleerd worden, bieden we een alternatief aan.
Is de stad de organisator van een evenement, dan moeten we een voorbeeld zijn van maximale toegankelijkheid. Dat wil zeggen: niet alleen qua locatie, maar ook qua communicatie en qua dienstverlening rond en op het evenement.