PVDA strikt Antwerps vakbondstopper, Erik Dirkx, voor de Vlaamse Parlementslijst. Hij staat op de 18de plaats. Peter Mertens, PVDA-voorzitter en lijsttrekker voor het Federale Parlement, is verheugd: “Ik ben enorm fier dat Erik op onze lijst staat. Hij is allergisch voor onrecht en staat al heel zijn leven lang op de barricaden voor de rechten van de werkende mensen. Eerst als delegee, nadien als secretaris.”
Toen Erik Dirkx 33 jaar geleden op een groot chemiebedrijf in de haven begon te werken, kende hij de vakbond niet eens. “Maar er was zo weinig respect voor de werknemers. Zij zetten hun gezondheid op het spel door in wisselende ploegensystemen met gevaarlijke producten te werken. Ik vond dan ook al snel mijn weg naar de socialistische vakbond, het ABVV”, zegt Dirkx.
Momenteel werkt Erik Dirkx als vakbondssecretaris voor de werknemers in de sector van de grote winkelketens, de “Retail”. “De multinationals zijn vaak in handen van schatrijke families, maar het personeel in die ketens krijgt zeer lage lonen en bijna uitsluitend deeltijdse contracten. Winkels gaan zondag open zonder dat het personeel daar één procent extra voor krijgt. Uurroosters worden vaak pas een week van tevoren aangekondigd en veranderen constant, zodat het ook niet mogelijk is om er een tweede job bij te nemen. Men houdt die mensen bewust arm en de voorbije regeringen maakten de arbeidswetgeving zo flexibel, dat dat allemaal meer mogelijk is.”
Waarom Erik Dirkx voor de PVDA kiest? “De strijd die we op het terrein voeren moet een sterkere stem krijgen in het parlement. Werkende mensen krijgen nooit iets cadeau. Of het toen aan de poort van de fabriek was, of nu voor de ingang van een supermarkt, alles wat wij afgedwongen hebben is door er zelf voor op te komen. Wetten moeten ons beschermen, niet de Far West op de arbeidsmarkt organiseren”, antwoordt Dirkx.
Voor Dirkx is een stem voor de PVDA ook nuttig om andere partijen terug naar links te trekken. “We hebben meer volksvertegenwoordigers nodig, zoals Peter Mertens, die recht-door-zee zijn en consequent blijven ingaan tegen het afbraakbeleid van Michel en De Wever. Vertegenwoordigers die na de verkiezingen hun beloftes van ervoor niet vergeten zijn, en die er staan bij elke vakbondsactie. Die opkomen voor een miljonairstaks en menswaardige pensioenen van 1.500 euro netto op de agenda zetten.”