PVDA noemt de besparingen in het middenveld die Schepen van Sociale Zaken Van Baren (N-VA) wil doorvoeren onverantwoord. “De druk op sociale organisaties zal alleen maar groter worden door de aanvallen op de koopkracht en de beperking van de werkloosheid in de tijd”, zegt PVDA-fractieleider Manal Toumi. “Nu besparen op de werkingsmiddelen voor armoedeorganisaties is schuldig verzuim.” Ook de manier van aanpak laat te wensen over. “Organisaties krijgen te horen dat er bespaard moet worden, maar niet waarom. Dat er pas finale duidelijkheid komt half december brengt bij velen de werking in het gedrang. Het middenveld verdient beter. Het stadsbestuur zou moeten zorgen voor meer en duurzame ondersteuning.”
De PVDA is niet te spreken over de besparingen die het stadsbestuur (N-VA & Vooruit) wil doorvoeren op het sociale middenveld. Organisaties als CAW, SAAMO of STA-AN krijgen forse besparingen op hun werkingsmiddelen te slikken. “En dat terwijl de noden alleen maar groter worden in onze stad. Met de beperking van de werkloosheid in de tijd zullen duizenden mensen zonder inkomen vallen. De federale regering valt de koopkracht aan door te morrelen aan de index en verhoging van btw en accijnzen. Dat betekent niet alleen groeiende financiële onzekerheid voor Antwerpse gezinnen, maar ook extra druk op armoedeorganisaties”, zegt PVDA-fractieleider Manal Toumi. “Nu op diezelfde organisaties gaan besparen is schuldig verzuim.”
Ook de communicatie naar de betrokkenen laat te wensen over. Die komt volgens Toumi veel te laat en blijft ook nu nog te vaag. “Ze krijgen te horen hoeveel en op welke diensten er bespaard moet worden, maar niet wat de reden van die besparingen is. Dat is geen manier van omgaan met mensen”, zegt ze. Door het feit dat de begroting pas half december definitief zal zijn, blijft het middenveld bovendien met vragen zitten. “Ze krijgen dan pas finaal te horen hoe de vork in de steel zit. Dat geeft hen twee weken om zich voor te bereiden. Dat is gewoon niet haalbaar. Wat met lopende projecten of personeel waar in 2026 plots geen budget meer voor voorzien wordt. Zal de stad dat helpen overbruggen? Komen er overgangsmaatregelen? Niemand die het weet.”
Ook op de lange termijn blijft er onzekerheid. De stad wil immers geen samenwerkingsakkoorden meer sluiten die langer dan een jaar duren. “Daardoor weet je als organisatie niet of het budget dat je dit jaar krijgt voor een bepaald project, ook volgend jaar zal worden toegekend. Projecten die over de lange termijn lopen worden zo bijna onmogelijk”, weet Toumi.
De besparingen komen voor veel organisaties nog eens bovenop de besparingen die in oktober vanuit Vlaanderen werden aangekondigd. "Net als toen lijkt het hier vooral te gaan om ideologische keuzes”, stelt Toumi. “Bij CAW bijvoorbeeld wordt er door de stad vooral gekeken naar diensten die zich met migratie of met bepaalde doelgroepen bezighouden, zoals het Adviescentrum Migratie. Het lijkt erop dat schepen Van Baren deze besparingen niet uit budgettaire noodzaak doet, maar eerder vanuit een politieke overtuiging. Wat niet in het kraam past, wordt weg bespaard."
Volgens Toumi verdient ons middenveld beter. “Sociale organisaties zijn de experten op het terrein. Ze bieden hulp en signaleren problemen en noden in de stad. Ze versterken mensen in een kwetsbare positie. Het stadsbestuur zou moeten zorgen voor meer en duurzame ondersteuning.”