Sociale woningmaatschappij Woonhaven gaf in Antwerpen 120 leegstaande flats in beheer aan de dubieuze onderneming Camelot. Op voorwaarde van het waarborgen van minimale kwaliteit mocht Camelot deze panden aanbieden. Volgens PVDA-gemeenteraadslid Mie Branders werden er slechte panden verhuurd en probeerde Camelot de stad op te lichten voor 365.000 euro. “De stad moet haar lessen trekken uit dit debacle en stoppen met het ‘leegstandsbeheer’. Maak versneld werk van echte renovaties van sociale huisvesting. 30.000 wachtenden op de wachtlijst, is dat niet voldoende als motivatie?” stelt Branders.
Tien dagen geleden ondervroeg Mie Branders de schepen voor Wonen, Fons Duchateau (N-VA) nog over de wanpraktijken in het leegstandsbeheer van Camelot. “In sommige woningen is er geen verwarming en behelpen de inwonenden zich met petroleumvuurtjes. Er is geen verlichting in de gang, waardoor er risico is op valgevaar. De gemeenschappelijke delen zien er onderkomen uit omdat ze niet gereinigd worden”, stelde Branders toen. Schepen Duchateau was zich van geen kwaad bewust, want zijn Woonhaven had een prima contract kunnen onderhandelen. De wanpraktijken van Camelot zouden zich volgens de schepen in Leuven plaatsvinden.
Maar dan komt de aap uit de mouw. Woonhaven blijkt de appartementen niet te inspecteren, want ze hebben geen toegang meer tot de gebouwen. “Dat is wanbeheer. Woonhaven blijft de eigenaar van die flats. Het is absurd dat de schepen en tevens voorzitter van de sociale huisvestingsmaatschappij niet op de hoogte is van wat er in zijn appartementen gebeurt”, vindt Branders. Het gemeenteraadslid zal haar inzagerecht gebruiken om de conformiteitsattesten van alle appartementen op te vragen.
Woonhaven heeft Camelot intussen dan toch voor de rechtbank gedaagd wegens het niet betalen van contractueel afgesproken bedragen. “Een goede zaak”, reageert Branders. “De rechter besliste dat Camelot aan Woonhaven nog 365.000 euro moet. Maar gaat Woonhaven dat geld nog zien? Er wordt gevreesd dat Camelot Europe zijn Belgische dochterbedrijf aan het leeghalen is om niets over te laten voor schuldeisers. Maar de inwoners, die hebben wel hun laatste zuurverdiende centjes moeten betalen.”
Camelots vergunning om aan leegstandsbeheer te doen, werd intussen ingetrokken, maar onmiddellijk heeft de stad al een contract met een volgende firma. Volgens Branders heeft het voorgaande debacle net bewezen dat dit leegstandsbeheer een slecht systeem is. ”De inwoners krijgen geen echte huurcontracten, maar bezettingscontracten waarin ze nauwelijks rechten hebben. Ze hebben amper een opzegtermijn, ze hebben geen recht op een huurpremie of een tegemoetkoming tijdens de coronacrisis die sociale huurders wel krijgen. De bewoners durven geen klacht in te dienen omdat ze schrik hebben uit hun appartement gezet te worden en terug naar de jungle van de huurmarkt te moeten.”
“In plaats van deze nieuwe onderklasse in de huurmarkt te creëren, zou Woonhaven beter haar patrimonium versneld renoveren”, zegt Branders. “Zo kan het zorgen voor kwalitatieve woningen met degelijke contracten. Dat is een échte oplossing voor de 30.000 Antwerpenaren die op de wachtlijst staan. Goed wonen is een recht, zeker in coronatijden, waarbij men nog meer binnen moet blijven.”