Niet alleen in de zorg en distributie vinden we de helden van de crisis. Ook in de haven- en de chemiebedrijven wordt doorgewerkt in levensbelangrijke productie en transport.
De dokwerkers en werknemers in de logistiek spelen een cruciale rol om de essentiële sectoren van ons land te bevoorraden (voedsel en levensmiddelen, producten voor de gezondheidszorg, …) Ook in de chemie worden noodzakelijke grondstoffen voor medicijnen en voor de voedselindustrie gemaakt. De meeste dokwerkers en chemiearbeiders hebben niet de keuze om thuis te werken.
Maar niet alles verloopt zoals het hoort: “We moeten met twaalf in een busje en zitten hier achter elkaar. 1,5 meter afstand houden? Dat gebeurt gewoon niet. Ik vrees dat de situatie hier wel eens kan ontploffen.” Zo getuigt een havenarbeider actief op autoschepen. “Eén potje ontsmettingsgel is er, en dat is nu ook leeg.”
Dinsdag nog stelden havenarbeiders vast dat er geen desinfecterende zeep aanwezig was en gingen verhaal halen ‘op den bureau’. Daar kregen ze als reactie een dreiging met ontslag. De vakbond werd opgeroepen en moest onderhandelen over een paar potten desinfecterende handgel! Een regelrechte schande in tijden dat heel het land in rep en roep staat en dat het belang van goede handhygiëne voortdurend benadrukt wordt.
In enkele chemiebedrijven gaan geplande onderhoudswerken waarbij veel externe onderaannemingen op het bedrijf werken, gewoon door. Dat zijn vaak werken die perfect kunnen uitgesteld worden waarmee heel wat onnodige contacten kunnen vermeden worden, zonder dat essentiële voorzieningen in gevaar komen.
PVDA vraagt taskforce met tanden
Zopas werd een taskforce opgericht met overheids- en werkgeversafgevaardigden (o.a. Alfaport, VOKA, Cepa, de Douane, het kabinet van Mobiliteit,...). Bedoeling van deze taskforce is om de haven en omliggende bedrijven operationeel te houden. Niemand stelt in vraag dat de haven moet open blijven. Net zoals niemand in vraag stelt dat chemiebedrijven die produceren voor farmaceutische bedrijven of ziekenhuizen moeten blijven draaien. Een grensoverschrijdende taskforce is dus een goed idee. Maar omdat in de haven enorm veel mensen werken, is het onbegrijpelijk dat de vakbondsvertegenwoordigers van de meer dan 60.000 werknemers in de haven niet zijn betrokken. “We hebben dat via de media moeten vernemen” stelt Bruno Verlaeckt (Algemene Centrale ABVV Antwerpen-Waasland).
Een 'taskforce met tanden' moet duidelijk bepalen wat essentiële productie wel en niet is en hoe de essentiële productie beter en veiliger wordt georganiseerd. En die kan enkel correct werken als de werknemersorganisaties er mee inzitten én ze zo efficiënt kan handelen. De tijd van palaveren is voorbij. Want onnodige risico’s die worden genomen in de haven en de omliggende bedrijven zijn niet alleen gevaarlijk voor het personeel maar ook voor de hele bevolking.
Niet-essentiële activiteiten moeten geschorst worden om de essentiële activiteiten beter te beschermen (*)
Vele havenarbeiders vragen zich af: “Is het nu het moment om schroot te behandelen? Of containers met luxeproducten?” Andere taken zijn dan wel weer uitermate essentieel om gedaan te worden: het lossen en laden van voedsel en levensmiddelen, goederen voor de bevoorrading van de gezondheidszorg,… en de dokwerkers beseffen zeer goed dat zonder hun werk de ziekenhuizen en de supermarkten in de problemen zouden komen. Er moet een oplijsting worden gemaakt van welke goederenbehandelingen essentieel en voorrang krijgen in de havens en welke niet. Als de crisis langer duurt, zouden de transportfirma’s en de rederijen ook een betere planning en triage kunnen maken van wat essentiële en niet-essentiële containerladingen zijn, verdeling van het werk over meerdere kaaien,… Als het om winst te maken draait, zijn deze multinationals meesters in plannen, laat de planning nu in het algemeen belang gebeuren.
Voor de chemie en de petrochemie moet dezelfde oefening worden gemaakt. De productie die belangrijk is voor de ziekenhuizen, voor de farmaceutische en voedingsindustrie moet blijven draaien, daarover is geen enkele discussie. Maar de productie van alle andere niet essentiële producten moet dringend worden stopgezet. Het is absurd dat bedrijven waar vaak honderden mensen samen werken blijven draaien. Enkel op die manier kunnen de noodzakelijke beschermingsmiddelen zoals mondmaskers en desinfecterende zeep worden ingezet waar het nu echt nodig is. Ook de vakbonden in de chemiesector namen vandaag standpunt in om snel dit onderscheid te maken: “Het gemeenschappelijk vakbondsfront eist dat de activiteiten van de chemische sector worden beperkt tot de activiteiten die essentieel zijn voor de bevolking. Te veel werknemers worden gedwongen om ondoordachte risico's te nemen en hun gezondheid in gevaar te brengen om de productie van niet-essentiële goederen en producten te waarborgen.”
De naleving van alle beschermende maatregelen en de aanpassing van alle werkmethodes om het Coronavirus te bestrijden dienen toegepast te worden
Ook hier is de rol van de erkende vakbonden en de expertise van de personeelsafgevaardigden cruciaal. Overal in de haven en in de omliggende bedrijven moet er bekeken worden hoe het werk verder wordt aangepast om het besmettingsgevaar tot een minimum te beperken. Het kan niet dat werknemers te horen krijgen van hun managers dat ze werken in een essentiële sector en ze daarom uitzonderingen mogen maken op de maatregelen zoals afstand bewaren.
(*) Om het mogelijke inkomensverlies te compenseren moet er een noodfonds worden opgericht, lees hierover meer in volgend artikel: Coronavirus: 5 dringende maatregelen om de werkende klasse te beschermen
